Blogger (το πρόγραμμα του blogspot.com) : Ποιόν καλέ?
gademissa: Τον καινούργιο γκόμενο, τον... "μικρό".
Blogger: Γιατί?????
gademissa: Αμα σου πω δεν θα το πιστεύεις.
Blogger : Τι καλέ, τι?? αχ πες- πες -πεεεες. Εχω μια τρελή διάθεση για κουτσομπολιό σήμερα. Βλέπεις φύγαν όλοι σε διακοπές και έχω πεθάνει στην βαρεμάρα.
gademissa: Καλα θα σου πω, έτσι για να μαθαίνεις τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Στο..... ¨μπουρδέλο¨ που λεει και ο σοφός λαός .
Λοιπόν, με λίγα λόγια: ο τύπος έπινε.
Blogger: Τι??? Ε -Π- Ι- Ν- Ε? Αλλο φρούτο κι αυτό!
gademissa: Ναι, άστα να πάνε.
Και με ενημέρωνε η φιλη η "πρώην ξενιτεμένη" οταν μου έκλεινε εκείνα τα παλιά τα τυφλά ραντεβού : " ο ταδε μου έλεγε δεν πινει, δεν καπνίζει, δεν χαρτοπαίζει" και εγώ τότε, μέσα στην αθωότητά μου, αναρρωτιόμουν απο μέσα μου "τι περίεργες λέξεις είναι αυτές? γιατί μου τις λέει?" . Αφου θεωρούσα δεδομένο ότι αυτά δεν συμβαίνουν στον δικό μου μικρόκοσμο.
Ε λοιπόν νά που συμβαίνουν. Και μάλιστα συχνά! Ο,τι συμβαίνει εκεί έξω, λογικό είναι να συμβεί και στον μικρόκοσμό μου. Οσο είσαι κλεισμένος στην σιγουριά του σπιτιού σου και της παρέας σου όλα είναι ξένα και μακρινά. Αμα βγείς λίγο παραέξω τότε βλέπεις ότι όλα, λίγο ως πολύ, σε αφορούν.
Αλλα ας αφήσω τις πολυλογίες και ας γυρίσω στο θέμα.
Ηταν ωραίος τύπος, με το στυλάτο ντύσιμο, με τις μοντέρνες μουσικές του, τη δική του δουλειά και μάλιστα καλή, ήταν άνετος οικονομικά, μια χαρά παιδί! Αφου αναρρωτιόμουν πώς αυτό το κελεπούρι ξέμεινε μοναχούλι του! Ελα όμως που....
.... όποτε τον έβλεπα βρωμούσε αλκοόλ και τσιγαρίλα. Ακόμα και αν δεν μύριζε στην αρχή, με το που έμπαινε στο σπίτι αρχιζε να πίνει και να καπνίζει πακέτα και μπουκάλια ολόκληρα. Εφτασα στο σημείο να φοβάμαι με τον τύπο, μήπως μέσα στην θολούρα της μέθης του μου κάνει και κανένα κακό!!!! Μήπως πηδήξει απ το μπαλκόνι και βρω τον μπελά μου (πού να τρέχω τώρα σε αστυνομίες), ή μήπως πάρει απ την κουζίνα κανένα μαχαίρι και με καθαρίσει ξαφνικά μέσα στον ύπνο μου! είχαμε λογοφέρει ένα βράδυ και φοβήθηκα πραγματικά για την ζωή μου!
Τώρα, θα μου πεις, με έναν μεθυσμένο τα βγάζεις πέρα?
Οχι βέβαια.
Μόνο να φύγεις το γρηγορότερο. Ουτε υπομονή, ούτε καλοσύνες ,ούτε τίποτα. Μόνο...τρεχάτε καλά μου ποδαράκιαααα.
Ασε πια και αυτό με το τσιγάρο. Πώς να φιλήσεις ένα στόμα και να το φχαριστηθείς, όταν βρωμοκοπάει μπόχα τσιγαρίλας. Ηταν σαν ένα τσαρούχι να μπαίνει στο στόμα μου και να ψάχνει... χωρίς να ξέρει και αυτό τι. Οσο για το σεξ.... ας μην πω καλύτερα.
¨χέρια πόδια στην αυλή
κι όλα ... χώνονται στο ...νί¨
Ναι ρε παιδιά, αυτό έκανε το άτομο. Νόμιζε ότι το να χώνεις ό,τι μπορείς όπου μπορείς, είναι έρωτας. Έ όχι ρε φιλαράκι. Ο έρωτας ο σωστός προϋποθέτει σκέψη, προσπάθεια, παρατήρηση των αντιδράσεων του συντρόφου, χειρωνακτική και στοματική εργασία, σωματική και στοματική καθαριότητα, προφύλαξη και πολλά πολλά άλλα που μάλλον δεν θα μάθεις ποτέ γιατί δεν έχεις όρεξη να το δουλέψεις το πράμα.
Σου λέει αυτός ¨λίγο θα χαιδέψω, λίγο θα πασπατέψω και μετά θα μπώ και θα κουνιέμαι. ΄Η μάλλον θα μπω και θα βάλω αυτήν να κουνιέται. Εγώ θα είμαι αραχτός και θα απολαμβάνω. Ε ρε γλέντιααα Χο χο χοοο¨. Αυτό νομίζει ότι είναι η όλη υπόθεση.
Μα αν ήταν έτσι αγοράκι μου γλυκό παίρναμε και έναν δονητή που την δουλειά μας την κάνει. Τι να σε κάνουμε εσένα?
ουστ-ουστ απο κει πέρα.
Αλλά το ρεζουμέ είναι ένα και σημαντικό:
Μακριά απ το ποτό παιδιά. Οσο καλό παιδί και να είναι ο άλλος - μακριά. Γιατί όταν πιει κάποιος δεν ελέγχει τον εαυτό του, και στη θέση του καλού παιδιού μπαίνει ένας άγνωστος. Ισως ένας βίαιος μαλάκας.
Και, τουλάχιστον εγώ προσωπικά, δεν έχω το χρόνο, ούτε κουράγιο και διάθεση να κάθομαι, να ασχολούμαι και να προσπαθώ να θεραπεύσω ή να βοηθήσω τέτοια άτομα (όσο και να μου αρέσει κάποιος, γιατί αυτό το αγόρι μου είχε αρέσει πολύ στην αρχή, και μπορώ να πώ ότι το συμπαθώ ακόμα).
Ασε που, αν ο άλλος δεν έχει τη διάθεση να το γιατρέψει απο μόνος του, τοτε κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι. Μάταιος ο κόπος.
Αλλα δεν πειράζει- όλα καλά.
Μπορώ να πω ότι πέρασα περίεργα, αλλά όλο αυτό μου άρεσε κατα κάποιο τρόπο. Ερχομαι σε επαφή με καταστάσεις που δεν ηξερα, και έχουν κάποιο εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον.
Εχω μια μικρή μελαγχολία που ξαναείμαι μόνη μου, όπως είναι φυσικό, αλλά νιώθω γενικά πιο γεμάτη.
Μου συμβαίνουν πράγματα πολλά και διάφορα, πράγματα που δεν έχω τον χρόνο οχι μόνο να τα γράψω εδω μέσα αλλά ούτε και να τα καλοσκεφτώ, αλλα χαίρομαι γι αυτά. Οσο χαριτωμένα, χαζά, ηλίθια, ή δυσάρεστα και να είναι.
Αυτά τα νέα της gademissaaaas.
Αντε και την επομενη φορά που θα μιλήσω ευχομαι να είναι μόνο καλά και ευχάριστα.
ps. Δεν ξέρω αν έχει σημασία, αλλά τον μπεκρή τον γνώρισα μέσα απ το φ εισ book. Ομως δε βαριέσαι, ολα μέσα στη ζωή είναι :)
