Πρέπει μια απ αυτές τις μέρες να γράψω μια μελέτη με θέμα:
"Στην ηλικία των 39 και άνω, τι πιθανότητες έχετε να φτιάξετε μια σοβαρή σχέση με προοπτική, μέσα από το Faceμπουκ, όταν εκ των πραγμάτων όλες οι άλλες πιθανότητες από την ΄έξω΄ ζωή σας έχουν σχεδόν μηδενιστεί".
Η μέχρι τώρα έρευνά μου μου λέει ότι το ποσοστό επιτυχίας είναι κάτω του 3 %.
Λοιπόν αγαπητοί μου μαθητές, θα κάνουμε μια επανάληψη των όσων έχω πει κατα καιρούς εδω μέσα και σας έχουν κουράσει:
Οταν είσαι 30 έχεις φίλους ή φίλους φίλων ελεύθερους • πηγαίνεις βόλτες στα μπαρ και βρίσκεις (ακόμα) εκεί συνομήλικούς σου • στον χώρο εργασίας σου υπάρχουν 30 αρηδες ακόμα ελεύθεροι • και είναι όλα ωραία και καλά, κι εσύ μες στην τρελή χαρά που η ζωή και το μέλλον είναι όλα δικά σου, έχεις πίστη στον εαυτό σου, δύναμη και όνειρα. Μπράβο! keep walking!
Στα 35 σφίγγει το ζωνάρι. Οι φιλοι αρχίζουν να παντρεύονται • κάνουν παιδιά και δεν βγαίνουν έξω • μπαίνουν σε άλλο τριπ εντελώς διαφορετικό από σένα (με πάνες -μπέιμπυ σίτερ- σόγια- τραπέζια-πεθερους - συνεχές τρέξιμο κλπ) • στα μπαρ βρίσκεις ακόμα 35άρηδες που όμως αρχίζεις πλέον και αναρωτιέσαι : είναι όντως ελεύθερος ή ψάχνει για ξενοπήδημα? • στην δουλειά οι συνομήλικοι που σου άρεζαν κάποτε, τώρα φοράνε...βέρα!!! και αρχίζει να χτυπά το καμπανάκι-νταν-ντάν-νταν-ντααααανννν
Ερχεται ο πρώτος πανικός. Και αν δεν κάνεις κάτι εγκαιρως (τα φτιάξεις με τον πρώτο καλούτσικο μόνο και μόνο για να μην μείνεις μόνη......καλό κουράγιο σε όσες το κάνανε), τότε την έβαψες, και στα 39-40 θα ψάχνεις στα .....faceμπούκια για να φτιάξεις τη ζωή σου....... (καλή ώρααα)...*
Και το χειρότερο είναι πως εσύ στα 40 έχεις μείνει στο πώς ήταν οι σχέσεις και τα φλερτ της παλιάς εποχής. Τότε που με το που φιλούσες στο στόμα κάποιον -αυτομάτως τα είχατε κιόλας. ΄Δεν υπήρχε αφμιβολίας περι τούτου΄.
Και ξαφνικά βρίσκεσαι στο σήμερα, όπου το κάνεις (κάνεις σεξ δηλαδή)- το κάνεις -και το ξανακάνεις και δεν ξέρεις αν έχεις σχέση! Τον κοιτάς που ροχαλίζει δίπλα σου και αναρωτιέσαι μεσα στην νυχτιά: " τώρα εμείς τα έχουμε ή είμαι μια ΄ξεπέτα΄?"
Αυτό φίλες και φίλοι , από μόνο του είναι ένα τεράστιο πολιτισμικό σόκ!
Ξυπνάς ξαφνικά σε μιαν άλλην εποχή και δεν ξέρεις πως να χειριστείς τα πράγματα.
Γιατί με την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό δεν πας μπροστά στο φέισμπουκ, πίστεψέ με. Εγώ που προσπαθώ να κάνω αξιοπρεπείς διαλόγους στα τσάτ, με χιούμορ πάντα και με όση άνεση μπορώ (αφού μιλάω με εντελώς ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ανθρώπους τζίζους κράιστ!!! μην περιμένεις θαύματα!) δεν βλέπω να προχωράει το πράγμα παραπέρα. Και αυτό γιατί υπάρχουν πάντα οι χιλιάδες** πολύ πιο όμορφες, νέες, και πιο τολμηρές γκόμενες που τους προκαλούν κανονικότατα με σέξι υπονοούμενα, και γω.... μένω με την αξιοπρέπεια στο χέρι.
Βγήκα για καφέ με αρκετούς, αλλά έμεινε εκεί. Δεν προχώρησε το πράγμα. Φταίω και γω βέβαια, που δεν τους πίεσα, το έπαιξα άνετη. Γιατί, όπως επιμένει και η ατρόμητη "να μην δείξεις λυσσασμένη. Οι άντρες δεν θέλουν τις πεινασμένες για σοβαρή σχέση".
Ναι αλλά και το άλλο δεν βγάζει πουθενά ρε παιδιά. Και έτσι αναγκάστηκα να αρχίσω να τους προκαλώ λιγάκι. Να τους ζητάω ΕΓΩ να βρεθούμε για καφέ. Ναι ναι...το κανα κι αυτό....ομολογώ ότι ξεπέρασα τον εαυτό μου με το φέισμπουκ....
Από τους friends που έχω, ελάχιστοι, 5-6 είναι σωστά παιδιά. Ναι μεν είναι μπερδεμένοι συναισθηματικά γιατί ή χώρισαν απο μακροχρόνιες σχέσεις, ή έχουν κάποιο μικρό φυσικό σωματικό ελάττωμα, ή χώρισαν από γάμους με παιδάκια και δεν μπορούν ακόμα να ισορροπήσουν, ή- ή -ή- ή....
Και πώς τα ξέρω όλα αυτά? Εκτός του ότι πολλά μου τα είπαν κατ ιδίαν γιατί είπαμε είναι καλά και ειλικρινή παιδιά (έλα όμως που δεν μου προκαλούν κάτι το ερωτικό!), τα περισσότερα τα ξέρασαν χωρίς ενδοιασμούς στο 3ο ψεύτικο προφίλ που έχω, και που με αυτό ξεσκαρτάρω τους αμνούς από τα ερίφια.
Ε λοιπόν μου κάνει ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ πώς οι άντρες, επειδή έχουν επί 2 μήνες ένα εικονάκι από ένα άτομο στους friends τους, νομίζουν ότι ο χρόνος από μόνος του τους επιτρέπει να του έχουν εμπιστοσύνη, και έτσι λενε πράγματα στο ψεύτικο προφίλ μου που δεν θα μάθαινα ΠΟΤΕ στο πραγματικό μου!!!!!! Γιατί απλώς εκεί μου δείχνουν το κοινωνικό προφίλ τους, αυτό που θέλουν να πουλήσουν, ενώ στο ψεύτικο λένε τις αλήθειες.
Και ευχαριστώ τον Θεό που με φώτισε να φτιάξω αυτό το ψεύτικο προφίλ***** και έτσι έχω δει.....κι αν δεν έχω δει!!!!!!!!! ......το τι 'παντρεμένο' κυκλοφορεί εκεί πέρα ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ. Παντρεμένοι που δεν έχουν πρόβλημα να βγαίνουν και μέχρι αργα τη νύχτα έξω, που δεν τους έχει πάρει χαμπάρι μέχρι τώρα κανείς , και που αν (χτυπούν ξύλο) το καταλάβει η γυναίκα τους έχουν από τώρα έτοιμη την δικαιολογία. Θα της πούν ότι " ωωωωχ μωρε γυναίκα, ένα παιχνίδι είναι αυτό, αφού το ξέρεις ότι είμαι μαζί σου".
Κάποιοι άλλοι έχουν χωρίσει στην καρδιά και στο κρεβάτι με την γυναίκα τους, αλλά στο σπίτι εξακολουθούν να ζουν μαζί, σαν ξενοδοχείο. Αυτο που λυπάμαι είναι τα παιδιά τους που τα βιώνουν όλα αυτά.
Και τώρα θα αναρωτιέσαι αγαπημένε μου και παλιέ φίλε, που επειδή με γνωρίζεις καλά τόσα χρόνια δεν με παρεξηγείς (ελπίζω) : τι με έπιασε και άρχισα να γράφω Κυριακάτικα, μετά από τόοοοσο καιρό?
Πρώτον: είχα ένα τεράστιο μα Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Ο άγχος ότι ο blogger με έχει ξεγράψει ή ότι οι κωδικοί μου δεν θα ισχύουν.
Δεύτερον : έχω ένα επίσης μεγάλο άγχος γενικότερα, γιατί μετά από πολλές αναβολές φόβου ήρθε η ώρα και κάνω όλες τις ιατρικές εξετάσεις που τις έχω παρατείνει ....και γω δεν ξέρω πόσους μήνες. Και κάθε φορά που αρχίζει ο κύκλος εξετάσεων θυμάμαι, δυστυχώς, πάλι την φθαρτότητα, την θνητότητα, το τέλος που κάποτε θα ρθεί ,και τότε η μοναξιά μου δεκαπλασιάζεται. Και εκτός από τον θυροειδή πρέπει να κοιτάξω πάλι τα καφέ μεσοκυκλικά που δεν λέν να φύγουν, τεστ παπ, ψηλάφηση μαστού και υπέρηχο, υπέρηχο καρδιάς που όπως είπε η ενδοκρινολόγος "ναι μεν δεν έχω κάτι σοβαρό και αυτό που έχω το έχουν σχεδόν όλοι, αλλά αυτό δεν σημαινει ότι δεν πρέπει να κάνω τις εξετάσεις μου", και διάφορες άλλες.
Ααα!!!! και τώρα που το θυμήθηκα!!!!!!!!!!!!
...Ηρθε τις προάλλες στο μαγαζί μια αγαπημένη μου ξαδέλφη. Την οποία επειδή μεγαλώσαμε μαζί και κάναμε παρέα απο τα μικρά τα μας, την θεωρώ της δικής μου φουρνιάς, της ηλικίας μου, αν και με περνάει λίγα χρόνια. Και έτσι όπως κάτσαμε και τα λέγαμε, μου αποκαλύπτει στα ξαφνικά και χωρίς περιστροφές ότι έχει εξάψεις και ότι μπαίνει στην κλιμακτήριο.
Εγώ σοκαρίστηκα.
Δεν μπορεί αυτή να μπαίνει στην κλιμακτήριο, γιατί αν μπει αυτή θα μπω και γω!!!! Ναι μεν με περνάει 5-6 χρόνια αλλά είμαστε μαζί στην ψυχή. Ενιωσα σαν να μπαίνω εγώ!!!
Η αληθεια που δεν θέλω να δω, ήρθε και στήθηκε μπροστά μου! ...έτσι....από μόνη της!
"Αχ σταμάτα!", χωρίς να το θέλω μου ξέφυγαν από το στόμα οι λέξεις .
Η ξαδέλφη δεν κατάλαβε, και συνέχισε να μου λέει με στεναχώρια τον πόνο της, και με λεπτομερείς περιγραφές τα συμπτώματά της. Εμένα άρχισαν όλα να σκοτεινιάζουν. Το αίμα έφυγε απ το κεφάλι μου και ξαφνικά τσίριξα
"ΣΤΑΜΑΤΑΑΑΑ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩΩΩΩ".
Αλλά μόλις συνειδητοποίησα την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά μου πήγα να τα μπαλώσω και της είπα ότι εγώ είμαι φοβητσιάρα, και δεν αντέχω, και κάτι τέτοια χαζά, και όντως σταμάτησε σταστισμένη το θέμα και αλλάξαμε κουβέντα.
Ομως το κακό έγινε. Το τέρας της κλιμακτηρίου πρόλαβα και το είδα φευγαλέα..... και ακόμα, μετά από την τσιρίδα μου όλοι στο σόι θα μ έχουν για τρελή...
Τρίτον: Η φίλη η ξενιτεμένη γέννησε μετά από πολλές δυσκολίες και με κίνδυνο της ζωής της ένα νέο παιδάκι, ευτυχώς υγιές. Ομως αυτά που τράβηξε στην ξενιτιά με έκαναν να σκέφτομαι : Εγώ τι περιμένω επιτέλους? Πότε θα μπω και γω σε αυτή την κλίκα των οικογενειών? πότε θα περάσω και γω όλες αυτές τις δυσκολίες της εγκυμοσύνης -της γέννας -και των πρώτων δύσκολων χρόνων του μωρού παιδιού??? Και εγώ, η ΄κυρία' , θέλω και 4 παιδιά, με τζάκια, και γιαγιάδες να λεν τα παραμύθια! .......καλά...φέξε μου και γλύστρησα...
Τέταρτον: μετά από σχεδόν μισό χρόνο στο φέισμπουκ, που μου έχει ρουφήξει τη ζωή, αφού σε κάθε ευκαιρία είμαι εκεί μέσα περιμένοντας μια πρόσκληση για καφέ ή ευκαιρία για κουβέντα που ίσως θα φέρει
"αυτόν που περιμένω
αυτόν που περιμένω
αυτόν που περιμένωωωω
αυτόοον αυτόοοον".....
......κουράστηκα. Θέλω λίγο να εκφράσω τις σκέψεις μου και τις ανησυχίες μου όπως έκανα παλιά στον blogger. Και θελω αυτά να τα διαβάσουν κάποιες γυναίκες, ελπίζοντας ότι από τα δικά μου λάθη θα βγει κάτι καλό γι αυτές.
και Πέμπτον και τελευταίο: είναι να βγω αυτές τις μέρες με κάποιους friends. Και όλα τα παραπάνω με έκαναν να αναθεωρήσω τις απόψεις μου, και να τολμήσω να γίνω πιο διαχυτική, και πιο ...σέξυ απ ότι λέει ο χαρακτήρας μου. Επίσης θέλω να κάνω επιτέλους κάτι με κάποιον και ας μην μου αρέσει αυτός ο κάποιος και τόσο πολύ βρε αδελφέ.
Βέβαια απο την μία σκέφτομαι ' τόσες δίαιτες, τόσο διάβασμα, τόσες βαφές, τόση προσπάθεια επαγγελματική, τόση καλλιέργεια (λέμε τώρα) με τα θέατρά μου, τα σινεμά μου, τις εκδηλώσεις, τις εκθέσεις και τα τοιαύτα, και να καταλήξω με κάποιον που δεν θα τον πολυθέλω? ".
Ομως ακόμα ηχούν στ αυτιά μου οι λέξεις της ξενιτεμένης φίλης μου που άγγιξε τον θάνατο
" η ζωή είναι πολύ μικρή, μην πολυσκέφτεσαι, μόνο πράξε".
Ουφφφφ...ωραία. Τα είπα και εκτονώθηκα. Αλλά μετά από τα λόγια έρχονται οι πράξεις. Και τώρα ήρθε η ώρα των πράξεων.
Βόηθα παναγιά μου
* Γιατί και έξω να βγείς (ΑΝ βγεις γιατί βαριέστε όλοι στην παρέα) δεν βλέπεις 40 ηδες ή 45 άρηδες στα μπαρ αλλά μόνο πιτσιρίκια που χοροπηδάνε γεμάτα ζωή και όνειρα. Και περιμένεις πότε θα δεήσουν οι 'της παρέας σου' να κανονίσουν μια μεγάλη έξοδο στα μπουζούκια (αφού ψάξουν επι 3 βδομάδες πριν, κάποιον να τους φυλάξει τα παιδιά) όταν έρθει η Πρωτοψάλτη ή η Γαλάνη ή ο Πλούταρχος, και ελπίζεις να ρθει τυχαία στο τραπέζι κανένας ξέμπαρκος ενδιαφέρον ελεύθερος φίλος , ο οποίος θα διαλέξει ΕΣΕΝΑ για γυναίκα της ζωής του και όχι την άλλη στην διπλανή καρέκλα, που και εκείνη με την σειρά της ελπίζει τα ίδια, και τυχαίνει να είναι η.... ατρόμητη φίλη σου........
"Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι" δηλαδή.....
Και όσο για τα μιλημένα, άσε, μην ξανακούσω για κάτι τέτοιο γιατί θα σκοτώσω άνθρωπο!!!Λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι, το μιλημένο, δηλαδή 'κάποιος φίλος είπε για σένα σε κάποιον ελεύθερο και βρίσκεστε στα τυφλά (τυφλό ραντεβού)΄ είναι κατα τη γνώμη μου χειρότερο και από το φεισμπουκ. Γιατί στο φέισμπουκ τουλάχιστον έχει προηγηθεί ένα τσάτινγκ, έχεις δει μια φωτογραφία του, έχεις πει δυο κουβέντες και έχει σπάσει ο πάγος, ενώ στο μιλημένο έχεις το άγχος να δείξεις καλό εαυτό, έχεις και το άγχος ότι είναι φίλος φίλου οπότε να τον βγάλεις ασπροπρόσωπο, και ....άστα να πάνε.
** χιλιάαααδες γυναίκες!!!! Μάλλον το πήραν χαμπάρι όλες και γίνεται ΠΑΝΙΚΟΣ!!!!. Βλέπεις έναν άντρα καλούτσικο, πας να τον κάνεις φίλο, και διαπιστώνεις ότι έχει ήδη 500 γυναίκες φίλες, ωραιότερες, νεότερες και γυμνότερες από σένα!!!!! Τι ελπίδα να έχεις εσύ μέσα σε αυτήν την πλημμύρα γυναικών??????
***** το ψεύτικο προφίλ το μελέτησα πολύ καλά πριν το φτιάξω. Δεν θα πω πολλά, παρα μόνο ότι είναι ένα υποτίθεται αθώο προφίλ, απο το οποίο δεν κινδυνεύουν καθόλου ως 'άντρες' . Δεν τους ζητάει κάτι, ούτε τους απειλεί με κανέναν τρόπο ;)
**********
Και ένα τελευταίο άσχετο:
Τώρα θα μου πεις : μα καλά, οι φίλες σου τι κάνουν? Αυτά που μας λές ρε gademissa δεν τα ακούμε γενικώς. Αρα είναι πρόβλημα μόνο δικό σου και του δικού σου χαρακτήρα. Οι άλλες μια χαρά βρίσκουν και κάνουν οικογένειες και στα 40 και στα 45 και στα 50-60. Αρα κάτι τρέχει με σένα και άσε μας στην ησυχία μας. Μην μας αγχώνεις χωρίς λόγο Κυριακάτικα.
Η απάντησή μου είναι ότι
"εντάξει. Οποιες είναι του άλλου χαρακτήρα μπράβο τους, και μακάρι να ήμουν και γω έτσι. Ομως αυτά που βλέπω και ακούω γύρω μου δεν είναι καθόλου αισιόδοξα. Και επειδή δεν βλέπω να γίνεται λόγος πουθενά για όλα αυτά, έχω σκάσει!!!!! Μα επιτέλους μόνο εγώ τα αντιμετωπίζω??????? Θα ασχοληθεί κάποιος με τα πραγματικά προβλήματα αυτής της ζωής???? τα σήριαλ στην τηλεόραση τι κάνουν?
Δεν υπάρχουν μόνο οι πολύχρωμες ιστορίες των 20 ή 28 άρηδων φοιτητών ή δημοσιογράφων ή συγγραφέων ή μπαρμαν ή γιατρών ή πλούσιων αργόσχολων ή ραδιοφωνικών παραγωγων, ή ντιτζέις, ή τραγουδιστών και ήθοποιών ή.....και γω δεν ξέρω τι, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΕΔΩ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ, οι γυναίκες της διπλανής πόρτας, οι αδελφές σου, οι γνωστές σου, οι ξαδέλφες σου, οι γυναίκες εργαζόμενες, αφεντικά, εργάτριες, γυναίκες καριέρας, γυναίκες που δουλεύουν κανονικά 8ωρα και με τις μετακινήσεις πάει 9ωρα, που δεν έχουν χρόνο ούτε να μαγειρέψουν, ούτε τομαλλί να φτιάξουν, ούτε να ξεκουραστούν, ούτε με χόμπι να ασχοληθούν, και καταντάν ζόμπι και δυστυχισμένα πλάσματα που ζουν περιμένοντας τα Σαββατοκύριακα. Αϊ ΣΙΧΤΙΡ!!!!
Αλλο άσχετο:
Οσο για το άθλημα? Πηγαίνω ακόμα αλλά όχι τόσο συχνά όσο παλιά. Απαγκιστρώθηκα απο εκεί και ψάχνω να φτιάξω πρώτα τα προσωπικά μου που επείγουν και βλέπουμε για τα άλλα. Αλλά ...τι περίεργο...όποτε πάω στον χώρο του αθλήματος παίρνω στα κρυφά μια βαθιά ανάσα. Μια ανάσα που γεμίζει τα πνευνόνια μου με την χαρακτηριστική μυρωδιά του αθλήματος. Και αυτή η μυρωδιά με ηρεμεί, με γαληνεύει. Εισπνέω όνειρα και ελπίδα! και αυτό που λέω είναι πραγματικότητα! Το νιώθω! Αυτό δεν το ξέρει κανένας και ελπίζω να μην το μάθουν, γιατί αν με δουν θα με περάσουν για ανισόρροπη.
*************
Τιιιι??? Δεν άκουσα καλά????? τι κάνουν οι "ατρόμητες" φίλες μου? καλά είναι μωρέ, αλλά βρίσκονται στα ίδια ακριβώς που τις είχατε αφήσει. Και μάλιστα μπορώ να πώ ότι εγώ μέσα από το φέισμπουκ έχω βγεί και γνωρίσει πολλούς περισσότερους από ότι εκείνες στον "έξω" "κανονικό" κόσμο. ΑΛλά όσο και αν τις παρακαλάω δεν θέλουν να γίνουν φέισμπουκερς. Φοβούνται λέει το ίντερνετ και το ότι μπορεί να εκτεθούν. Ακου άκου! να εκτεθούν! μα πού ζούν , στο 1800???
Καλέ, αυτές γίναν χειρότερες και από μένα!!!χαχαχαα
