Κυριακή, Οκτωβρίου 15, 2006

Τα blogs των πολιτικών



Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να διαβάζαμε τις βαθύτερες και αληθινές σκέψεις των πολιτικών, κυβερνόντων και αντιπολιτευόμενων. Να είχαν ας πούμε έναν τομέα στο ίντερνετ με blogs στα οποία, με ψευδώνυμα πάντα, να έγραφαν οι πολιτικοί. Βέβαια θα έπρεπε να υπήρχε απόλυτη διασφάλιση της ανωνυμίας με κάποιο τρόπο, ώστε να ήταν πραγματικά ελεύθεροι οι πολιτικοί να εκφραστούν. Θα είχε ενδιαφέρον να διάβαζα το blog ας πούμε του……



Καραμανλή


Σήμερα είναι Κυριακή. Ξύπνησα αργά και έπαιξα με τα μικρά. Ανακαλύψαμε ένα καινούργιο παιχνίδι την μαξιλαροκοιλιά. Τρέχανε τα μωρά, δίνανε κεφαλιά στην κοιλιά μου και ξεραινόταν στα γέλια. Δεν ξέρω γιατί αλλά τους φαινόταν τόσο αστείο!! Παίξαμε, παίξαμε και γέλια στα γέλια χαλάρωσα και γέλασα και γω. Τους έκανα και τις γκριμάτσες του αυστηρού πολιτικού που χρησιμοποιώ στην τηλεόραση, και τους φάνηκαν και αυτές αστείες. Και δώστου τα γέλια και τα χειροκροτήματα. Τους το έκανα τόσες φορές που στο τέλος πόνεσε το πρόσωπό μου, αλλά ήταν απόλαυση. Παίξαμε και με τις Μπάρμπι της μπέμπας, αλλά ο μικρός με τον δεινόσαυρό του όλο ορμούσε και τις έτρωγε, και η μικρή τον χτύπαγε αλλά πάντα γελούσαν στο τέλος.

Η Νατάσσα από νωρίς ήταν στην κουζίνα και μαγείρευε κοκκινιστό, αλλά μας έκανε συχνές επισκέψεις κραδαίνοντας ένα κομμάτι τσιμπημένο στο πιρούνι, για να δοκιμάσει το μωρούλι της, όπως με αποκαλεί. Οι Κυριακές είναι καλές μέρες και η Νατάσσα λέει ότι πρέπει να τις αφιερώνουμε στα παιδιά. Νομίζω θα με προτιμούσε απλώς βουλευτή και όχι κυβερνήτη γιατί της λείπω πολύ και όλο μου παραπονιέται, με γλυκό πάντα τρόπο .

Ωχ το κινητό … και είναι η "ενάτη" του Μπετόβεν … αυτό το έβαλα για τον Ρουσόπουλο. Μπα δεν θα το σηκώσω, θα κάνω ότι το ξέχασα στο γραφείο. Γαμ..ο είναι Κυριακή σήμερα, δεν δουλεύω.

Ακόμα χτυπάει …τι θέλει πια κι αυτός, σπίτι δεν έχει? Η Μάρα δεν τον κράτησε στο κρεβάτι?
Κυριακή είναι πανάθεμάτο.
Όχι δεν θα το σηκώσω.
Αμάν πια, θέλω να απεργήσω και γω. Όλοι έχουν δικαίωμα στην απεργία εκτός από μένα? Κουράστηκα πια δεν…

Νάτη πάλι η "Ενάτη"… κάποια παραβίαση του εναέριου χώρου?
Πρέπει να το σηκώσω. Θα χαλαστώ πάλι κυριακάτικα αλλά πρέπει.

(Γαμώτο...)


Γεωργάκης


Χτες έφαγα σαν το γουρούνι. Αγχώθηκα με τις εκλογές, και όποτε αγχώνομαι σαβουριάζω. Απ το πρωί χτυπιέμαι στο ιδιωτικό μου γυμναστήριο για να κάψω τις γαμ…ες χτεσινές θερμίδες. Δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς. Η εικόνα μου όμως είναι το μόνο που με σώζει, προς το παρόν. Ευτυχώς που η Αντα με καταλαβαίνει και μου συμπαραστέκεται αφού χτυπιέται μαζί μου. Είπε ότι θέλει τάχα να σφίξει επειγόντως τους γλουτούς της μέχρι τις επόμενες βουλευτικές. Το ξέρω ότι λέει ψέματα. Για μένα το κάνει, για συμπαράσταση. Σήμερα είπε στην φιλιππινέζα να μαγειρέψει την τσουκνιδόσουπα που τρώω πάντα μετά το σαβούριασμα για να κάψω τα χτεσινά. Να φάω και μια κουταλιά απ την κρυμμένη λεκιθίνη που έχω, η οποία αυξάνει τον μεταβολισμό (λένε) αλλά να μην με πάρει χαμπάρι η Αντα, γιατί θα αρχίσει πάλι τα λογίδριά της για την υγεία μου .

1001,1002,1003 … στους 1100 κοιλιακούς πρέπει να σταματήσω. Και μετά να αρχίσω τους 300 ραχιαίους. Τους θωρακικούς λέω να τους αφήσω για σήμερα γιατί σαν να νιώθω μια μικρή εξάντληση ..... και ένα τσίμπημα.
Τσίμπημα- τσίμπημα ....

κάτι μου θυμίζει αυτό … τσιμπήματα στην καρδιά, χμ …

Ο μπαμπάς!!! Τον είδα σήμερα όνειρο. Ναι αυτό είναι. Τον είδα και του ζητούσα να με βοηθήσει στον προεκλογικό αγώνα, και ενώ με κοιτούσε και μου άπλωνε το χέρι σαν κάτι να ήθελε να μου πει, εμφανίστηκε μια ψηλή, ξανθιά και τροφαντή κυρία και του απέσπασε την προσοχή… τι όνειρο και αυτό. Να φταιν τα τσίσμπεργερ, οι ταλιατέλες η το γουρουνόπουλο?

Αχ να τελειώσουν αυτές οι εκλογές να συνέλθω λιγάκι ……




Ντόρα


Έχω σοβαρό πρόβλημα. Σήμερα ο Ισίδορος μου φάνηκε πιο κοντός. Στην αρχή σκέφτηκα πως δεν είχε φάει ακόμα πρωινό για να στυλωθεί, αλλά μετά είδα ότι και τα πατζάκια της πιτζάμας μου ήταν πιο κοντά από ότι συνήθως. Τρελάθηκα!!! Πήγα στα κρυφά δίπλα στην φιλιππινέζα που την χρησιμοποιώ σαν ζωντανό μέτρο, και ενώ πρίν ένα μήνα μου ερχόταν ως το στήθος τώρα κατέβηκε ως την μέση.
Ψήλωσα κι άλλοοοοο.

Τι θα κάνω? Το άγχος από τις εκλογές φταίει. Όταν αγχώνομαι ψηλώνω και αυτό το ξέρω. Από μικρή το έχω. Είναι το κρυφό οικογενειακό μυστικό μας. Η μαμαρικούλα μου (όπως λέω την μαμάκα μου), με έτρεξε από μικρή στους γιατρούς αλλά γιατρειά δεν βρήκα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ελπίζω ότι μόλις φύγει το άγχος θα ξαναγυρίσω στο προηγούμενο μπόι. Αλλά δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Κάποιες φορές έμεινα με τους προστιθέμενους πόντους. Πρέπει να ξεαγχωθώ επειγόντως. Τι να κάνω?

Μα τι θέλει και αυτός ο Ισιδορος πάλι? Έβαλε ισπανικά και μου τείνει το χέρι. Θέλει να χορέψουμε πρωινιάτικα? Που τά μαθε αυτά…

Μμμμ … καλέ ντροπή ... ματς μουτς...

Νάτο το φάρμακο κατά του άγχους … αγάπη μου…

Οι Κυριακές είναι οι καλύτερες μέρες τελικά…



Παπαρήγα


Με ξύπνησε πάλι η Μάσα η Ρωσίδα οικιακή βοηθός. Εγώ μια χαρά ήμουν μόνη μου, αλλά το κόμμα μου τη φόρτωσε λέγοντας ότι καλό θα ήταν να έχω μια βοήθεια στο σπίτι. Υποπτεύομαι ότι είναι της KGB αλλά μπορεί να κάνω λάθος. Είμαι πολύτιμο κεφάλαιο για το κόμμα και θέλουν να με προσέχουν, λένε. Η Μάσα μου είπε ότι με περιμένουν επειγόντως οι συνάδελφοι. Έχω ένα κεφάλιιιι ... καζάνι. Κυριακάτικα να τρέχω στο «σπίτι του λαού»? Είπαμε το κόμμα είναι η ζωή μου τώρα πια, αλλά θέλω να ξεκουραστώ και λιγάκι. Ένα πρωινό να κοιμηθώ σαν άνθρωπος, να οριζοντιοποιηθεί το κορμί μου, να μην βάλω τακούνια βρε αδερφέ. Πέρασαν και τα χρόνια, κουράζομαι εύκολα.


Μα γιατί έχω την αίσθηση ότι μου φύτρωσε μουσάκι? Για να δω ? μπα, λείο το πηγούνι … αχ ναι, είδα τον Λένιν πάλι στον ύπνο μου, και μου έκανε λέει ανήθικες προτάσεις ... τσ,τσ,τσ απ το άγχος των εκλογών θα είναι.

Μα τι κάνει η Μάσα? Πάλι κόκκινο ταγέρ μου έβγαλε? Αμάν. Ή κόκκινα θα φοράω, ή μαύρα ή καφέ. Δικαίωμα δεν έχω εγώ σε άλλο χρώμα? Πάντα μου άρεσε το γαλάζιο, το ροζ ή το λαχανί … θυμάμαι όταν ήμουν κορίτσι κυκλοφορούσα μέσα στα χρώματα και τη χαρά.
Χαρά- χαρά -χαρά … μμμ …α, τώρα θυμήθηκα.

Χτες ήμουν σε μια εκδήλωση στο προεδρικό μέγαρο και ήταν και η Κουτσίκου εκεί. Πώς έτυχε και βρεθήκαμε στις τουαλέτες μόνες, και πες πες γνωριστήκαμε καλύτερα. Κλειδωθήκαμε εκεί μέσα, εγώ με ένα μπουκάλι βότκας και αυτή με 5 μπύρες και τα λέγαμε. Καταλήξαμε να ξεραθούμε στα γέλια. Θωρηκτό την ανέβαζα Στάλιν με κατέβαζε. Και δώστου τα γέλια. Μου αρέσει πολύ το στυλ της στο ντύσιμο και της το είπα. Αυτό το μιλιτέρ πολύ της πάει στο ντύσιμο και στην συμπεριφορά, αλλά και αυτηνής ο δυναμισμός μου και η πίστη μου στα ξεπερασμένα (κατα τη γνώμη της) πια ιδανικά, της φαίνονται ανυπέρβλητα όπως είπε.

Ήρθαμε σε λίγο άβολη θέση όταν μιλήσαμε για την απεργία των δασκάλων, γιατί μου είπε ότι τους συμπαθεί κατά βάθος τους καημένους και καταλαβαίνει τις ανάγκες τους, αλλά εκτελεί εντολές από άνωθεν. Αμερική, Γαλλία, Γερμανία, Καραμανλία δεν ήθελε να μου πει. Πάντως είπε ότι αν μπορούσε να βάλει χέρι στον κορβανά θα τα έδινε απλόχερα στον λαό να ησυχάσουμε όλοι, αλλά δυστυχώς όργανο είναι και αυτή. Μια γυναίκα που αγωνίζεται να επιβιώσει. Και αυτοί οι δασκαλιλίσκοι, όσο καλοί και αν είναι, της χαλάνε το γαμ…νο το ίματζ που με τόσες θυσίες έφτιαξε τόσα χρόνια. Να δεις που στα συντονιστικά όργανα επικεφαλής θα είναι κανένας πρώην γκόμενός της από τα φοιτητικά χρόνια, που της τα χει μαζεμένα, και αι σιχτίρ οι μαλάκες, της ξέφυγε και έγινε τούρμπο προς στιγμήν.

Εγώ τότε αμέσως έβγαλα το Ντάουν Τάουν που χω πάντα κρυμμένο στην τσάντα μου, και ξεφυλλίζοντάς το ξεχαστήκαμε. Σχολιάζοντας μάλιστα το διαζύγιο της Θεοδωρίδου και του Φουστάνου αποκαλύψαμε η μια στην άλλη ιδιαίτερα γυναικεία θέματα που δεν κάνει να αναφέρω δημόσια.

Αχ Μαριέττα φιλενάδα, ας όψεται η πολιτική που χωρίζει τους ανθρώπους…
Μα που έβαλα το Ντάουν Τάουν? Μην το βρει η Μάσα και με κάνει βούκινο σε όλη την αριστερά … α ναι, μέσα στο «κεφάλαιο» του Μαρξ, στο κομοδίνο δίπλα. Το κρυψα στο σωστό μέρος.




Ρουσόπουλος



Αχ υπέροχη Μάρα … μαζί σου οι Κυριακές είναι ξεχωριστές … μου δίνεις ζωή, χαρά μου …

Μα τι θέλει και χτυπάει το διαολο-κινητό κυριακάτικα? Το ring tone είναι από τον "πόλεμο των άστρων" δηλ από το υπουργείο. Τι να έγινε πάλι? Βόμβα μολότοφ από φοιτητές? Πρέπει να βγω σε παράθυρο να σώσω την εικόνα του κόμματος? Κατέρρευσε η Μαριέττα? Τέλειωσαν τα κουμπαριά και αρχίσανε οι μπατζανάκηδες? Για όλες τις σκατοδουλειές εμένα φωνάζουν, βαρέθηκα πια.

Καλά ήμουν υπαλληλίσκος στο Mega με το οκτάωρό μου, και με έγνοια καμιά. Τώρα παίρνω 100.000 ευρώ μισθό αλλά τι να τα κάνεις που δεν έχω χρόνο και μυαλό να τα ξοδέψω …
Θα μας τα φάνε οι γιατροί στο τέλος της τετραετίας από το άγχος και την εξάντληση.

Αχ Μαράκι μου τι φταις και συ. Πόσο σε παραμέλησα 3 χρόνια τώρα. Όχι δεν θα το σηκώσω. Απεργώ και γω. Έχω και γω δικαίωμα όπως κάθε Έλληνας πολίτης. Θα βγω και θα το φωνάξω σ όλο τον κόσμο και σ όλα τα κανάλια. Αφήστε με ήσυχο για μια μέρα μόνο.

Απεργώωωωω

Μα τι … το σήκωσε η Μάρα … όχι ρε γαμ ... το δεν πρόλαβα να την ενημερώσω για την απεργία μου.

Ελπίζω να μην χρειαστεί να μιλήσω μετά και στο Μεγάλο Αφεντικό.

Πάει, χαλάστηκε η Κυριακή μου





Δεν υπάρχουν σχόλια: