Παρασκευή, Οκτωβρίου 30, 2009

Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στην αγορά ρε παιδιά



ωωωωφφφφφφφ


Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω..

Εκεί που είχαμε τη ρέγουλά μας, ήμασταν εργατικοί, συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, προγραμματισμένοι και όλα αυτά, ξαφνικά σκάνε βόμβες- κανόνια. Και ενώ κάποτε αυτές τις βόμβες τις ακούγαμε στις ειδήσεις ή τις διαβάζαμε στις εφημερίδες, μερα με τη μερα τις ακούμε όλο και πιο δυνατά, πιο δυνατά , ώσπου σκάνε και στο σπίτι μας μέσα!!!!



Πρώτη φορά έχω τέτοιο πρόβλημα με ακάλυπτες επιταγές. Που θα πάει αυτό? Τι θα γίνει? Ολοι περιμένουμε ότι κάτι θα αλλάξει, κάτι θα γίνει αλλά όλο και χειρότερα. Και μιλάμε, μερα με τη μέρα βουλιάζει η αγορά. Κάθε μέρα! όχι καθε μήνα ή καθε χρόνο αλλά ώρα με την ώρα!!!!!!!!!! Έφτασα σε σημείο να μην θέλω να πηγαίνω στη δουλειά γιατί φοβάμαι τι θα ακούσω.


Και συν τοις άλλοις δεν έχω πού να πω τον πόνο μου. Γιατί οι φίλοι μου ή είναι τακτοποιημένοι στο δημόσιο, ή σε ημιδημόσιο, ή στον Δήμο, ή είναι παντρεμένες με δημόσιους υπαλλήλους, ή δουλεύουν σε τράπεζες, ή γενικώς σε πράγματα που κατά κάποιο τρόπο τους εξασφαλίζουν ένα εισόδημα μακριά από κινδύνους. Μόνο εγώ είμαι εργοδότης στην ελεύθερη αγορά του σήμερα.

Και ναι μεν οι φίλοι και γνωστοί λένε ότι καταλαβαίνουν τον πόνο μου όταν τους τον λέω, αλλά άλλο να το ζεις στον ύπνο σου και στον ξύπνιο σου κάθε μέρα, και άλλο να στο λένε και να το φαντάζεσαι αλλα μετά να γυρίζεις στην ασφάλεια του σπιτιου σου.

Και αν έχεις τέτοιο πρόβλημα όπως εγώ, πώς ειναι δυνατόν μετά να είσαι καλά και στα άλλα? Στις παρέες, στα χόμπι και στα συναισθηματικά? Από πού? Αφού με το που κάθομαι λίγο να ξεκουραστώ έρχονται στο νου μου οι λογαριασμοί, οι τράπεζες και οι επιταγές που ναι μεν έχω να λαμβάνω αλλά δεν ξέρω πλέον αν θα έχουν χρήματα στην λήξη τους ή θα είναι άχρηστα κωλόχαρτα. Και αυτά τα κωλόχαρτα θα πρέπει να τα καλύψω εγώ με δικά μου λεφτά. Και που θα τα βρώ τόσα ρε παιδιά? Θα τα γεννήσω?

Τώρα θα μου πεις: εντάξει, ακόμα στέκεσαι στα πόδια σου μην παραπονιέσαι. Ως ποτε όμως? Το Τί ακούω κάθε μέρα στη δουλειά απο συναδέλφους και μη, είναι ΑΛΛΟ πράγμα. Χριστέ μου βοήθα μας. Βοήθα με!



Σήμερα είναι Παρασκευή. Ας προσπαθήσω να μην τα σκέφτομαι. Τουλάχιστον να προσπαθήσω.

Παρασκευή, Ιουλίου 24, 2009

gademissa: Τον έτζασα...







Blogger (το πρόγραμμα του blogspot.com) : Ποιόν καλέ?


gademissa: Τον καινούργιο γκόμενο, τον... "μικρό".

Blogger: Γιατί?????

gademissa: Αμα σου πω δεν θα το πιστεύεις.

Blogger : Τι καλέ, τι?? αχ πες- πες -πεεεες. Εχω μια τρελή διάθεση για κουτσομπολιό σήμερα. Βλέπεις φύγαν όλοι σε διακοπές και έχω πεθάνει στην βαρεμάρα.

gademissa: Καλα θα σου πω, έτσι για να μαθαίνεις τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Στο..... ¨μπουρδέλο¨ που λεει και ο σοφός λαός .


Λοιπόν, με λίγα λόγια: ο τύπος έπινε.



Blogger: Τι??? Ε -Π- Ι- Ν- Ε? Αλλο φρούτο κι αυτό!


gademissa: Ναι, άστα να πάνε.


Και με ενημέρωνε η φιλη η "πρώην ξενιτεμένη" οταν μου έκλεινε εκείνα τα παλιά τα τυφλά ραντεβού : " ο ταδε μου έλεγε δεν πινει, δεν καπνίζει, δεν χαρτοπαίζει" και εγώ τότε, μέσα στην αθωότητά μου, αναρρωτιόμουν απο μέσα μου "τι περίεργες λέξεις είναι αυτές? γιατί μου τις λέει?" . Αφου θεωρούσα δεδομένο ότι αυτά δεν συμβαίνουν στον δικό μου μικρόκοσμο.



Ε λοιπόν νά που συμβαίνουν. Και μάλιστα συχνά! Ο,τι συμβαίνει εκεί έξω, λογικό είναι να συμβεί και στον μικρόκοσμό μου. Οσο είσαι κλεισμένος στην σιγουριά του σπιτιού σου και της παρέας σου όλα είναι ξένα και μακρινά. Αμα βγείς λίγο παραέξω τότε βλέπεις ότι όλα, λίγο ως πολύ, σε αφορούν.




Αλλα ας αφήσω τις πολυλογίες και ας γυρίσω στο θέμα.




Ηταν ωραίος τύπος, με το στυλάτο ντύσιμο, με τις μοντέρνες μουσικές του, τη δική του δουλειά και μάλιστα καλή, ήταν άνετος οικονομικά, μια χαρά παιδί! Αφου αναρρωτιόμουν πώς αυτό το κελεπούρι ξέμεινε μοναχούλι του! Ελα όμως που....


.... όποτε τον έβλεπα βρωμούσε αλκοόλ και τσιγαρίλα. Ακόμα και αν δεν μύριζε στην αρχή, με το που έμπαινε στο σπίτι αρχιζε να πίνει και να καπνίζει πακέτα και μπουκάλια ολόκληρα. Εφτασα στο σημείο να φοβάμαι με τον τύπο, μήπως μέσα στην θολούρα της μέθης του μου κάνει και κανένα κακό!!!! Μήπως πηδήξει απ το μπαλκόνι και βρω τον μπελά μου (πού να τρέχω τώρα σε αστυνομίες), ή μήπως πάρει απ την κουζίνα κανένα μαχαίρι και με καθαρίσει ξαφνικά μέσα στον ύπνο μου! είχαμε λογοφέρει ένα βράδυ και φοβήθηκα πραγματικά για την ζωή μου!



Τώρα, θα μου πεις, με έναν μεθυσμένο τα βγάζεις πέρα?



Οχι βέβαια.

Μόνο να φύγεις το γρηγορότερο. Ουτε υπομονή, ούτε καλοσύνες ,ούτε τίποτα. Μόνο...τρεχάτε καλά μου ποδαράκιαααα.

Ασε πια και αυτό με το τσιγάρο. Πώς να φιλήσεις ένα στόμα και να το φχαριστηθείς, όταν βρωμοκοπάει μπόχα τσιγαρίλας. Ηταν σαν ένα τσαρούχι να μπαίνει στο στόμα μου και να ψάχνει... χωρίς να ξέρει και αυτό τι. Οσο για το σεξ.... ας μην πω καλύτερα.

¨χέρια πόδια στην αυλή
κι όλα ... χώνονται στο ...νί¨

Ναι ρε παιδιά, αυτό έκανε το άτομο. Νόμιζε ότι το να χώνεις ό,τι μπορείς όπου μπορείς, είναι έρωτας. Έ όχι ρε φιλαράκι. Ο έρωτας ο σωστός προϋποθέτει σκέψη, προσπάθεια, παρατήρηση των αντιδράσεων του συντρόφου, χειρωνακτική και στοματική εργασία, σωματική και στοματική καθαριότητα, προφύλαξη και πολλά πολλά άλλα που μάλλον δεν θα μάθεις ποτέ γιατί δεν έχεις όρεξη να το δουλέψεις το πράμα.

Σου λέει αυτός ¨λίγο θα χαιδέψω, λίγο θα πασπατέψω και μετά θα μπώ και θα κουνιέμαι. ΄Η μάλλον θα μπω και θα βάλω αυτήν να κουνιέται. Εγώ θα είμαι αραχτός και θα απολαμβάνω. Ε ρε γλέντιααα Χο χο χοοο¨. Αυτό νομίζει ότι είναι η όλη υπόθεση.
Μα αν ήταν έτσι αγοράκι μου γλυκό παίρναμε και έναν δονητή που την δουλειά μας την κάνει. Τι να σε κάνουμε εσένα?

ουστ-ουστ απο κει πέρα.




Αλλά το ρεζουμέ είναι ένα και σημαντικό:



Μακριά απ το ποτό παιδιά. Οσο καλό παιδί και να είναι ο άλλος - μακριά. Γιατί όταν πιει κάποιος δεν ελέγχει τον εαυτό του, και στη θέση του καλού παιδιού μπαίνει ένας άγνωστος. Ισως ένας βίαιος μαλάκας.


Και, τουλάχιστον εγώ προσωπικά, δεν έχω το χρόνο, ούτε κουράγιο και διάθεση να κάθομαι, να ασχολούμαι και να προσπαθώ να θεραπεύσω ή να βοηθήσω τέτοια άτομα (όσο και να μου αρέσει κάποιος, γιατί αυτό το αγόρι μου είχε αρέσει πολύ στην αρχή, και μπορώ να πώ ότι το συμπαθώ ακόμα).
Ασε που, αν ο άλλος δεν έχει τη διάθεση να το γιατρέψει απο μόνος του, τοτε κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι. Μάταιος ο κόπος.



Αλλα δεν πειράζει- όλα καλά.


Μπορώ να πω ότι πέρασα περίεργα, αλλά όλο αυτό μου άρεσε κατα κάποιο τρόπο. Ερχομαι σε επαφή με καταστάσεις που δεν ηξερα, και έχουν κάποιο εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον.




Εχω μια μικρή μελαγχολία που ξαναείμαι μόνη μου, όπως είναι φυσικό, αλλά νιώθω γενικά πιο γεμάτη.


Μου συμβαίνουν πράγματα πολλά και διάφορα, πράγματα που δεν έχω τον χρόνο οχι μόνο να τα γράψω εδω μέσα αλλά ούτε και να τα καλοσκεφτώ, αλλα χαίρομαι γι αυτά. Οσο χαριτωμένα, χαζά, ηλίθια, ή δυσάρεστα και να είναι.






Αυτά τα νέα της gademissaaaas.

Αντε και την επομενη φορά που θα μιλήσω ευχομαι να είναι μόνο καλά και ευχάριστα.







ps. Δεν ξέρω αν έχει σημασία, αλλά τον μπεκρή τον γνώρισα μέσα απ το φ εισ book. Ομως δε βαριέσαι, ολα μέσα στη ζωή είναι :)





Τρίτη, Ιουνίου 23, 2009

Ερως







Έεεερωταααας.....

Αχ έεεερωταααας

Ειμαι ζαλισμένη από έρωταααα -Αχ έρωταααα .....


Blogger (το προγραμμα του blogspot.com) :Είναι μικρότερος πρόσεχε. Την έχεις ξαναπατήσει με μικρότερο και δεν σου βγήκε.

gademissa :Ε, δεν τον περνάω και 100 χρόνια πια!!!! Αν τα ζουμπίξεις λίγο, είναι 4 όλο κι όλο. Είμαστε της ίδιας γενιάς σχεδόν. Λαλαλαααα

Έρωτααας -αχ εεεερωτααας- λαλαλαααα.


Blogger :Τοο ...χμ....κάνατε???

gademissa: Όχι ακόμα. Το μωρό μου δεν βιάζεται και μ αρέσει αυτό. Έεερωταααας- αχ έεερωταας- λαλαλαααααααα

αχ μην με παρεξηγεις, ειμαι και λιγακι ζαλισμενη απο το πιοτο....

Blogger: Είναι εκείνος ο μικρος που ελεγες τις προάλλες?

gademissa: οχι αλλος. Για εκεινον θα σου πω αλλη φορα. Αυτος ειναι αλλος και απο το... faσμπουk.
Το βαρεθηκα αυτο το φεισ-μπ-ουκ, είναι η αλήθεια. Ολο το βριζω και το βγαζω σκαρτο, αλλα ολο εκει γυρνάω. Ομως τελικά, νομίζω οτι ψάξε- ψάξε, τον βρήκαααα! λαλαλαλαααα

Blogger: Εσύ ολο λαλαλα εισαι και όλο μόνη καταλήγεις.

gademissa: ναι το ξερω, και γι αυτό είχα ορκιστεί ότι δεν θα ξαναμιλήσω εδω μεσα γι αυτά, αν δεν γίνει κάτι σίγουρο. Γιατί όλο εδω τα λέω και όλο γρουσουζεύονται. Αλλα δεν άντεξα και πάτησα τον όρκο μου...

Τον πατησαα για σενααααα,
κομμάτιααα οι όρκοι
που χα κάνειιιιι


αααχχχ θα γινω και στιχουργός..... μωρό μου για σένα.........


λαλαλαααααα






Παρασκευή, Μαΐου 29, 2009

Εκτακτη ανακοίνωση:




¨Πού θα πάει αυτή η κατάσταση ρε παιδιά????¨

Φύλλο δεν κουνιέται στην αγορά. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Φτάσαμε να πληρώνουμε τους υπαλλήλους μας, και για μας να μην μένει τ ί π ο τ α. Με 80€ την έβγαλα την προηγούμενη βδομάδα. Πλήρωσα τους υπαλλήλους και δεν είχα γιαμένα!!!

Κόσμος δεν μπαίνει στα μαγαζιά. Οι επιταγές σιγά σιγά γίνονται άχρηστα χαρτιά. Και φοτρωνόμαστε και τα τα έξοδα για το σφράγισμα.

Ολοι κάνουμε υπομονή και περιμένουμε ότι κάτι θα αλλάξει. Αλλά ως πότε???

Παιρνουμε τηλέφωνο ο ένας τον άλλο οι συνάδελφοι, και ρωτάμε αν μπήκε πελάτης στο δικό του μαγαζί. Πλέον το λεξιλόγιο μας αποτελείται απο τις λέξεις = πελάτης, επιταγή, αυτοκτονώ, ταμείο, δόση, κλέψω τράπεζα, ασφάλιστρα, μετρητά, τι θα γίνει, θα έχω τύψεις αν ληστέψω, παπάς να μας διαβάσει, συμμορία, ΔΕΗ ΟΤΕ μπουρλότο, βουλή μάσκα λοστός, και διάφορα τέτοια. Και να φανταστείς είμαστε μορφωμένοι άνθρωποι, ευαίσθητοι, νοικοκυραίοι, με τα πανεπιστήμιά μας και την καλλιέργειά μας....

Το τι νεύρα και τσατίλα έχω με όλα αυτά που γίνονται δεν λέγεται. Θελω να βγω και να τα κάνω όλα λίμπα. Τρώνε τρώνε τρώνε απο το δικόμου το υστέρημα, και αυτό που γίνεται είναι να μην κοιμάμαι εγώ τα βράδυα απο το άγχος, και αυτοί να γλεντάν στα γιοτ τους και στις βίλες τους. Με τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΛΕΦΤΑ!!!!!!!!





Blogger (το πρόγραμμα του blogspot.com): τι λες βρε παιδάκι μου!!! βρε κορίτσι μου, περνάς τέτοιο λούκι και δενλες τίποτα τόσο καιρό?? ομως αφου εχεις τον γκόμενο, κάπως μετριάζεται ο πόνος σου, έτσι δεν είναι?

gademissa: ποιος ο μεγάλος? ο πενηντάχρονος? ααα άστον, πάει αυτός. Τελείωσε στον μήνα πάνω. Αλλά θα στα πω άλλη ώρα, γιατί τώρα έχω τσατίλα μεγάλη.

Blogger: .....καταλαβαίνω. Ξέρεις.... και η μοναξιά επιτείνει την άσχημη ψυχολογία. Πουρ τσάιλτν.

gademissa: εεεε.... όχι ακριβώς. Χεχε. Γίνεται παιχνίδι με έναν ... χμ .....λίγο μικρότερό μου. Ομως με όλα αυτά τα οικονομικά προβλήματα, δεν νιώθω καθόλου ερωτικά. Δεν μπορώ να είμαι χαχαχά και χαχαχού, αφου έχω αυτό το βάρος στην καρδιά και στο μυαλό.
Και φοβάμαι μην τον χάσω..... Προσπαθώ να υποκριθώ την χαρούμενη και την ανάλαφρη όταν είμαστε μαζί , αλλά δεν ξέρω αν το καταλαβαίνει.

Blogger: Αυτό είναι τελικά το πρόβλημά σου??? το να είσαι χαρούμενη με τον γκόμενο? το αν θα το καταλάβει? Απο δω το έχεις -απο κει το έχεις -στα γκομενιλίκια το πήγες πάλι......
Γι αυτό όοοολος αυτός ο πρόλογος??? Ε άιιιι........



.....κλικ.....



gademissa: όχι ρε συ, δεν κατάλαβες, η αγωνία μου είναι γενικότερη .... δεν.... Blogger?.......


EEEE .........Bloggeeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrr.......




....εφυγε ο μάλαξ. Και γω πού θα τα πω τώρα όλα αυτά που με πνίγουν??? ...... θα προσπαθήσω να τον πετύχω ξανά αυτές τις μέρες.....




Δευτέρα, Φεβρουαρίου 16, 2009

Τρια λαρί λαρόοοοοο..........






λαρι λαρι λαρΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....



Blogger (το προγραμμα του blogspot.com): Άϊιιιιιιιιιιιιιιιι, το ηχείο μου καλέ!!! Πάει ... κάηκαν τα πηνία μου ..... σταμάτα να γκαρίζεις!

gademissa: Γκάρισμα για σένα- λουλούδια στα αυτιά άλλων....... χιχι!

Blogger: Ποιανού δηλαδή????

gademissa: .... κάποιου .... :)

Blogger: Τι ... προέκυψε γκόμενος?????!!!!!!

gademissa: Αααα, πολύ περίεγος είσαι. Δεν σου λέω για να σκάσεις!!!

Blogger: Έλααα, πές μουυυυυ.

gademissa: Καλά θα σου πώ, αλλά δεν θέλω σχόλια, και μάλιστα για την ηλικία του. ΕΤΣΙ??

Blogger: Α! Για τον γέρο πρόκειται? καλά. Θα ακούω και δεν θα μιλάω. Μόνο ... επιφωνήματα θα βγάζω.


gademissa: Α έτσι έ? Και εγώ τότε.... τριαααα λαρίιι



λαρΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.






Blogger
: Καλάαα λυπήσου με, δεν θα βγάλω κίχ.

gademissa: Εντάξει τότε. Είναι ΑΥΤΟΣ. Ο μεγαλούτσικος. Αχχχχχχχ

Blogger: Ο ΠΕΝΗΝΤΑΡΗΣ ???????????? Τζίζους κράιστ χέλπ δατ πουρ γούμαν!



gademissa: Τριααα λαριιι


λαρΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ





Blogger
: ΚΑΛΑΑΑΑΑ, συγνώμην. Ο .... πενηντάρης?.... :)

gademissa: Τώρα το πας καλά. Μπροστά σ αυτόν αγόρι μου, δεν πιάνουν μπάζα ούτε οι εικοσάρηδες. Είναι γλύκας, είναι τέλειος. Αχχχχχ.


Blogger: Μα καλά .... περίμενε λιγάκι, μην προτρέχεις. Το "κάνατε" πρώτα απ όλα? γιατί ξέρεις ... λένε ότι οι πενηντάρηδες δεν μπορούν "οργανικά" να κάνουν και πολλά πράγματα ..... λένε δηλαδή ότι η ... χμμμ .... στυτικότητά τους είναι περιορισμένη λόγω προβλημάτων υγείας που προκύπτουν...


gademissa: Θα σου πω, γιατί αυτό με απασχολούσε και μένα. Είναι μια χαρά το παλικάρι μου!!!! και απο σεξ .... τι να σου λέω!!! Τον έρωτα που έκανα με αυτόν δεν τον έκανα στην ζωή μου όλη!!! Τι να τα κάνεις τα 30 άρικα και τα 40 άρικα που το μόνο που ξέρουν είναι να κάνουν γυμναστικές επιδείξεις, και τίποτα άλλο. Εκείνοι παιδάκι μου, όχι μόνο δεν ξέρουν να κάνουν σεξ, αλλά δεν .... γλύφουν κι όλας. Και συγνώμη για το λεξιλόγιό μου αλλά αγανάκτησα η γυναίκα!!!!


Το ένα τους μυρίζει το άλλο τους ξυνίζει. Και όλο με τον εαυτό τους ασχολούνται, τα επαγγελματικά τους, τα άγχη τους , τα προσωπικά τους, τα ψυχολογικά τους, την κούρασή τους, τα έτσι τους και τα αλλιώς τους. Αϊ σιχτίρ πια!
Αυτός είναι παθιασμένος ως το κόκκαλο. Και αυτό το πάθος παρασύρει και εμένα. Και έτσι κάνω και λέω πράγματα που πρώτη φορά στη ζωή μου τόλμησα. Και είναι τόσο γλυκούληηηηης :)

Και όχι μόνο αυτά, αλλά ασχολείται πραγματικά με μένα.







Blogger
: Ποιός ξέρει ποιον κακομοίρη γέρο βρήκες, που τρελάθηκε απο την αγαμία και βγάζει όλη την στέρησή του σε σένα. Έρμη gademissa .... τς τς τς τς .... τι κατάντια :(




gademissa: Χα! ποιός κακομοίρης καημένε μου! Αυτός δεν είναι όποιος κι όποιος. Είναι ένα πρόσωπο, θα έλεγα δημόσιο, κατα κάποιον τρόπο. Πολυπράγμων. Ταλαντούχος. Και με κορμί μια χαρά! Δεν θα πω παραπάνω αλλά απορώ πώς αυτός διάλεξε εμένα .....

Blogger: Και που τον γνώρισες? Έτσι για να έχουμε καλό ρώτημα?

gademissa: Απο το φέις book φυσικά! απο πού αλλού? Αφού όπως πολύ καλά ξέρεις, οι γνωριμίες μου είχαν στερέψει, ο κύκλος μου έμενε στάσιμος τα τελευταία χρόνια. Και όπως επίσης ξέρεις, ξεκίνησα ένα νέο χόμπι. Αλλα μήν βλέποντας και εκεί φως, ξεκίνησα και άλλο ένα. Εγινα χίλια κομμάτια να πηγαινοέρχομαι εδώ και εκεί. Αφού κοιμάμαι όρθια (κυριολεκτικά) στις καρέκλες στα μαθήματα και στο άθλημα. Ομως ο κόπος μου απέδωσε!

Αυτός είναι ένα άτομο απο τον κύκλο του ενός απο τα καινούργια χόμπι. Και τον έκανα φίλο μόνο και μονο γι αυτό, χωρίσ ποτέ να φανταστώ που θα οδηγούσε. Ομως αυτός, είδε κάποια πράγματα σε μένα, το χιούμορ μου και την ειλικρίνειά μου, και με ξεχώρησε. Μην με ρωτάς πως τα ξέρω εγώ αυτά, εγώ που είμαι τόσο ανασφαλής και που δεν πιστεύω στον εαυτό μου. Κάποια πράγματα τα αναγνωρίζω σε εμένα και κατάλαβα ότι αυτά τον τράβηξαν πρώτα, εκτός βέβαια απο την εξωτερική μου εμφάνιση που τολμώ να πώ ότι είναι στα πολύ χάι της. Είμαι αδύνατη κατ αρχάς, και όμορφη.... ναι τολμώ να το πώ επιτέλους και δημόσια. Ειμαι μια όμορφη κοπέλα που ο Θεός την προίκησε με καλή επιδερμίδα και έτσι φαινομαι νεότατη. Γιούπιιιιιιι !!!!!!



Blogger: Μα καλά, αυτός σε αυτή την ηλικία δεν έκανε οικογένεια?
Μπαααα .... κρυφοομοφυλόφιλος είναι και σε θέλει για καμουφλάζ.



gademissa: Ε άι και γαμήσου πρωί πρωί! Παλιομαλάκα , που θα μου προσβάλεις το αγόρι μου! Έκανε οικογένεια πριν χρόνια, χώρισε και τώρα είναι ελεύθερο πουλάκι! χαχα! και κυνηγάει ... εμένα! γιούχουυυυυυυ

Blogger: Σύνελθε gademissa. Τι έπαθες? Πού είναι τα όνειρά σου για παιδιά και οικογένεια? αυτός σε λίγο θα πάρει σύνταξη, θα βγάλει καρδιές, χοληστερίνες, νεφρά, αλτσxaimer, άσε που δεν θα θέλει να κάνει ξανά παιδιά. Και ζει και σε άλλη πολη όπως μου είπες τις προάλλες.

gademissa: Δεν με νοιάζει τίποτα. ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ. Ζω το τώρα, και είναι τόσο όμορφο! ααααχχχ. Τον θέλω τόσο πολύ, και το κυριότερο, νομίζω ότι ταιριάζουμε καταπληκτικά! Γελάω μαζί του. Το πιστεύεις??? πρώτη φορά στη ζωή μου γελάω με γκόμενο! Εχουμε το ίδιο χιούμορ. Και πολλές φορές συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο.

Και όπως μου είπε η φίλη η ξενιτεμένη, όταν της ανέφερα τους ενδοιασμούς μου (τους ίδιους που έχεις και συ) μου είπε

<<Καλύτερα να βρίσκεσαι μιά στο τόσο με αυτόν, να γελάς, να περνάς καλά και να γεμίζεις τις μπαταρίες σου, παρά να ζεις με κάποιον που θα σου γυρνάει τ άντερα κάθε μέρα, και θα πρέπει να τον υπηρετείς κι όλας>>.

Σοφή κουβέντα. Τό ίδιο μου είπε και η ατρόμητη φίλη μου. Και τελικά μπορώ να πω ότι είχαν δίκιο. Οσο για παιδιά και οικογένειες, δεν μου έχουν φύγει τελείως απο το μυαλό . Κάπου πίσω κρυμμένα υπάρχουν, αλλά πήραν αναστολή για λίγο.

Ασε με όμως τώρα γιατί όπως βλέπεις κάνω κούρα ομορφιάς. Ξυρίσματα, αποτριχώσεις, φτέρνες, νύχια, πιστολάκι το μαλλί, δόντια, αυτιά, αρώματα κρέμες .....

Τρια λαρί λαρόοοοοοοοοοο









Blogger (μονολογεί): Μακάρι να παν όλα καλά gademissa. Ευχομαι να βρήκες επιτέλους αυτό που αναζητούσες. Ομως είναι δυνατόν??? είναι ποτέ δυνατόν εσύ, η gademissa, να βρήκες επιτέλους την ευτυχία?..............





Δευτέρα, Ιανουαρίου 12, 2009

....τικι τακα - τικι τακα - τικι τακα ...




Αχ σταμάτα καρδιά μου να χτυπάς!


τικι τακα - τικι τακα- τικι τακα..


Αφού σου λέω σταμάτα!!!! Δεν μπορείς να ερωτευτεις αυτόν τον άνθρωπο. Δεν γίνεται!!!!


τικι τακα - τικι τακα - τικι τακα....


Εσύ τα είχες όλα προγραμματισμένα . Αυτός είναι εντελώς έξω απ τα νερά σου. Ειναι απο άλλη πόλη κατ αρχάς, άρα δεν μπορεί να γίνει κανονική σχέση.


τικι τακα - τικι τακα - τικι τακα...


Μην με βάλεις σε περιπέτειες σε παρακαλώ, μην με κάνεις να τραβήξω αυτά που τράβηξα με τον Ταξιδιάρη....


τικι τακα - τικι τακα - τικι τακα....


Και ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ!!!! δεν μπορείς ούτε να συγκεντρωθείς στην προπόνηση! το είδες αύτό έμπρακτα σήμερα. Μα επιτέλους δεν το καταλαβαίνεις??????


τικι τακα - τικι τακα - τικι τακα....



Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό, δεν ....δεν ....ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΩ! ΔΕΝ!!!


τικι τακα - τικι τακα - τικι τακα..........

.............








Blogger (το πρόγραμμα του blogspot.com): Μωρ τι μας λές!!!!!!! η απόσταση είναι το μεγαλύτερό σου πρόβλημα? γιατί δεν λές αυτό που πραγματικά σε προβληματίζει??


gademissa: Ασε με!!! δεν θέλω να σκέφτωμαιιιιιιι!!!


Blogger: Η ηλικία του είναι το πραγματικό σου πρόβλημα. Και τα στερεότυπα με τα οποία έχεις ποτίσει το μυαλό σου. Το γεγονός ότι είναι πολύ μεγαλύτερός σου δεν μπορείς να το χωνέψεις! Εσύ πήγαινες για μικρότερο ή συνομίληκο, και σου βγήκε μεγαλύτερος!!!! Ωωωωωωχχχχχχχχχχχ καλά να πάθεις. Το φχαριστήθηκα! Για να μάθεις ότι τη ζωή, την μοίρα, και την καρδιά δεν μπορεί να τα ορίσει κανείς.



ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ









Παρασκευή, Ιανουαρίου 02, 2009

Τι να πω...



Νιώθω έντονη την ανάγκη να πω κάτι, αλλά ξέχασα πώς τα έγραφα.... τον τρόπο....




δεν έχω και το word στο νέο μου κομπιούτερ, παρά έχω μιαν άλλη 'ηλιθιότητα' που ούτε ξέρω πώς να την χειρίζομαι .... έχω και μακριά μανικιούρια (τρομάρα μου) οπότε δύσκολα πληκτρολογώ .... έχω φάει και έναν σκασμό γλυκά και αλμυρά οπότε η κοιλιά με ζορίζει και δεν μπορώ να ακουμπήσω στο γραφείο .... δεν θέλω να μιλάω και για την μοναξιά των ημερών που νοιώθω γιατί όταν την ακούς την συνειδητοποιείς κιόλας, και ξυπνάς από την όμορφη νιρβάνα των χριστουγέννων και ...... και ... και...






Blogger (το πρόγραμμα του blogspot.com): Μπα μπα μπααααα. Σαν τα χιόνιααααα! Που είσαι εσύ καλέ? Πώς και μας θυμήθηκες? Σε πιάσαν οι μοναξιές σου? Ηρθε η ώρα της εξομολόγησης τέκνον μου? Ξαναγυρίσαμε στα παλιά λιμέρια? Τι έγιναν οι χιλιάααδες faceμπουκικοί γκόμενοί σου?

gademissa: Σας ευχαριστώ για το δούλεμα μεσιέ. Το καταγράφω και αυτό ως χτύπημα της μοίρας και αποχωρώ αξιοπρεπώς.

Blogger: Ελα, έλα πλάκα σου κάνω. Τι έγινες εσύ? Ποιάς μοίρας? Τι "χτυπήματα" δέχτηκες πιά? Όλο στην κλάψα είσαι, αλλά μια χαρά σε βλέπω.

gademissa: Αλήθεια βρε blogger, μια χαρά σου φαίνομαι? Δηλαδή είμαι ακόμα ωραία? Κρατιέμαι? έχω πέραση? Για πόσο χρονών θα με έκανες δηλαδή αν με έβλεπες στο δρόμο? Για...χμμμ.... 33άρα ας πούμε δείχνω? Όχι πές μου, πες μου την αλήθεια, δεν παρεξηγώ εγώ.

Blogger: Ε ναι, τόσο φαίνεσαι. Τώρα που είσαι περιποιημένη και βαμμένη δηλαδή, γιατί ... χμ .... κάποιες φορές που σε πήρε το μάτι της οθόνης μου , κάτι βράδια κούρασης και μελαγχολίας έμοιαζες ... λίγο μεγαλύτερη.

gademissa: Λίγο ή πολύ? Και ποιο συγκεκριμένο βράδυ ήταν, θυμάσαι? Είχα βγεί ραντεβού τότε? Και με ποιον απ όλους? Εχει σημασία αυτό που ρωτάω, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τι έχουν πάθει οι γκόμενοι και δεν με κυνηγάνε.

Blogger: Έϊ κάτσε, περίμενε, για ποιους γκόμενους μιλάμε κατ αρχάς? Για τους φυσιολογικούς εκεί έξω ή τους faceμπουκικούς? γιατί άλλο οι μεν και άλλο οι δε. Θα έχεις καταλάβει επιτέλους ότι οι άντρες που ψάχνεις στο faceμπουκ είναι μια συγκεκριμένη ομάδα που δεν ξέρεις τι θέλουν, τι ανασφάλειες κουβαλάν, τι ζωή περνάν, τι δουλειές έχουν, τι υποχρεώσεις κλπ, και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να τα μάθεις. Παρά μόνον να δέχεσαι αυτά που λένε , και να ελπίζεις ότι θα είσαι τυχερή και θα πέσεις σε ειλικρινές άτομο.

gademissa: Μίλησες για τύχη σε μένα??? Ξέχασες το όνομά μου....?



Blogger: ......................





gademissa: Tι έπαθες γιατί δεν μιλάς?......... Έφυγες??????





Πάει, μ απαρνήθηκε και το τελευταίο μ αποκούμπι.... πάω να σαβουριάσω τα κανταΐφια που είχα αποφασίσει να πετάξω, ως ένδειξη new year's resolutions ...... μα πού τα έβαλα?

Αχ όχι!!!


Shiiiit!!! τα πέταξα το πρωί στον κάδο :-(

FUCK!!!

Και ήθελα μια νοστιμιά για να γλυκάνω τον πόνο μου .... χμμμμμ.......η σακούλα του κάδου στο μπαλκόνι είναι καθαρή ... ήταν καινούργια ... στο κάτω-κάτω τι μπορεί να πάθαν, αφού έξω κάνει παγωνιά..... σαν ψυγείο είναι ....... μωρέ λές???????









Blogger: ΤΙ ΑΚΟΥΩ ΡΕ????? Απ τα σκουπίδια ????? Πας καλά? Εδώ είμαι και σε παρακολουθώ!!!!!!!!!!!!!!!

gademissa: Αχ Βloggerάκο μου!!!! Δεν με εγκατέλειψες ακόμα? :-)


Blogger: οχι ΑΚΟΜΑ, αλλά ..... μμμμμμμμμ.......τόση ώρα παρατηρώ σιωπηλά την φάτσα σου. ΤΙ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕΣ ΜΩΡΗ ΤΡΕΛΗ????? Τι είναι αυτά τα ξέφτια που κρέμονται????

gademissa: Αχ τα είδες? σνιφ σνιφ.... φαίνονται έ? Φαίνονται πολυ ή λίγο? Φαίνονται απο μακριά ή απο κοντά? Αχ άσε, πού να στα λέω.......

.....πήγαμε με την “ατρόμητη φίλη” μου στον ονομαστό δερματολόγο για να μας δει και να μας καθαρίσει τα πρόσωπα, μπας και γίνουμε ωραιότερες και νεότερες. Έχουμε βλέπεις μεγάλο κάλο στον εγκέφαλο. Κάναμε λοιπόν έναν απαλό καθαρισμό ο οποίος όμως απλώς μας πατσαβούριασε για λίγες μέρες, και η αλήθεια είναι ότι νεότερες ή ωραιότερες δεν γίναμε. Εγώ όμως, αν και γενικώς πιο φοβιτσιάρα απο την ατρόμητη, είπα να τολμήσω κάτι παραπάνω , και ιδού το αποτέλεσμα. Φαίνεται πολύ?????



Blogger: ..............


gademissa: ΑΧ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩΩΩΩΩ????





ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΗΗΗΗ!!!



ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΓΡΙΑ, ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΗ, ΠΑΤΣΟΥΡΙΑΣΜΈΝΗΗΗΗΗΗΗΗ



.....σνιφ σνιφ....








Βlogger: χαχαχααααα


gademissa: Γελάς ρε με τον πόνο μου?

Blogger: Ελα ηρέμησε, δεν φαίνεται τόσο πολύ όσο νομίζεις, και σε λίγο θα περάσει, αλλά γιατί έτσι? Πώς και το αποφάσισες να πειράξεις το πολύτιμο δέρμα σου για το οποίο είσαι τόσο περήφανη?


gademissa: ε να, βγήκα με τους φεισμπουκικούς γκόμενους για καφέ, βγήκα και για ποτό, βγήκα και για φαγητό, αλλά όλο κάπου σκαλώνει το πράγμα, όλο κάπου κολλάει και δεν ξέρω πού! Εχω σκάσει πια!



Blogger: Πές μου την αλήθεια. Θα ήθελες πραγματικά να προχωρήσεις με όλους αυτούς?

gademissa: Εμμμ..... όχι με όλους, αλλά με καναδυο θα ήθελα!

Blogger: Μήπως αυτοί οι δυό θέλαν κάτι άλλο και όχι σχέση?

gademissa: Ξέρω και γώ? Και αυτό ρε διάολε ειναι κάτι που δεν μπορείς να τους το ρωτήσεις ευθέως. Τι ωραία που θα ήταν αν οι κανόνες ευγένειας δεν απαγόρευαν αυτή την απλή ερώτηση "συγνώμη κύριε, ενδιαφέρεστε για σχέση κανονική ή όχι?" οπότε θα ήξερα και εγώ να συμπεριφερθώ ανάλογα. Θα ανοιγόμουν ως χαρακτήρας απ την αρχή. Τώρα όμως, μη γνωρίζοντας τι θέλουν αυτοί, αναγκάζομαι και συγκρατούμαι. Και όταν συγκρατείσαι, μαζί με τα άσχημα κρατάς και τα καλά!

Blogger: Είσαι σίγουρη ότι συγκρατείσαι? Γιατί εγώ νομίζω ότι δεν μπορείς να συγκρατηθείς, και τελικά είσαι αυτή που είσαι παντού.

gademissa: Ξέρω γιατί το λες αυτό. Μιλάς για εκείνο το ομορφόπαιδο που με έκανε έξω φρενών! Ομως πες μου την αλήθεια βρε Βlogger. Πόση ώρα μπορεί μια γυναίκα να ανεχτεί ευγενικά έναν φαλλοκράτη που επιμένει να πατάει το γυναικείο φύλο μπροστά στα μούτρα της??

Έκανα υπομονή στην αρχή γιατί ήταν κούκλος το παιδί.



Ναι πασά μου, ναι αφέντη μου, ναι κούκλε μου, ότι πεις εσύ άρχοντά μου, αλλά απο μέσα μου έβραζα σε κάθε φαλλοκρατική αηδία που ξεστόμιζε. Ήθελα να τον ξαποστείλω και να σηκωθώ να φύγω, αλλά θυμόμουν τα λόγια της "φίλης της ξενιτεμένης" που έλεγε

"να μην τους αποπέρνεις απο την αρχή, μέχρι να τους τυλίξεις"


και υπέμενα. Ε, ώσπου είπε ότι “οι γυναίκες είναι τσουτσέκια που σήκωσαν κεφάλι" και τότε όλο το αίμα που μαζεύονταν επι 2 ώρες στο κεφάλι μου ήρθε και ξεχείλισε απο παντού! έγινα τούρμπο!!! Καπνοί εκτοξεύονταν απο κάθε πόρο του σώματός μου! Του ταπα ένα χεράκι ουρλιάζοντας σχεδόν, ηρέμησα μετά την έκρηξη, και μετά ...αυτός .... σιώπησε ξαφνικά! Με κοιτούσε τρομαγμένος και μαζεμένος στη γωνιά του.

"Τότε έπρεπε να τον αρπάξεις"

μου είπε η φίλη η ξενιτεμένη, κατόπιν εορτής φυσικά τηλεφωνικά."Υποτάχθηκε και ήταν δικός σου".

Αλλά εγώ πού να το ξέρω η έρμη εκείνη την ώρα? Δεν την είχα βλέπεις στο τηλέφωνο σε άμεση ανταπόκριση να μου δίνει on line οδηγίες. Kαι έτσι μετά απο λίγο φύγαμε και 'μη τον είδατε τον Παναή'.

Τι να έκανα ρε blogger? Πώς να το χειριζόμουν?


Blogger: Τι να σου πω και γω, δεν ξέρω! Ισως θα έπρεπε να μετρήσεις μέχρι το 5000 και μετά να μιλήσεις. Αν όμως έλεγε πράγματα που σε ενοχλούσαν ως άτομο, τότε καλά έκανες.

Όμως τι έγιναν όλοι οι άλλοι? γιατί είπες ότι βγήκες και με άλλους.



gademissa: Ένας άλλος, όμορφος και αυτός, δεν με άφηνε να σταυρώσω λέξη! Όλο μιλούσε! Πήγαινα και γω να πω κάτι, αλλά πιανόταν απ τις δικές μου λέξεις και έλεγε τα δικά του πριν προλάβω να ολοκληρώσω. Μιλάμε για απίστευτο πράγμα!!!!!! Δεν μπορούσα να ολοκληρώσω μια πρόταση!


Έλεγα πχ "πήγα διακοπές σε εκείνο το νησί ...", και πιανόταν απο τη λέξη νησί και έλεγε: "πήγα και εγώ σε κείνο το νησί και το και το..".



Περίμενα εγώ υπομονετικά να τελειώσει την πρότασή του και μόλις τελείωνε προσπαθούσα να συνεχίσω " και όπως σου έλεγα, σε εκείνο το νησί είχε εκείνο το μπαράκι και...." "Αααα σε εκείνο το μπαράκι πήγα και γω" έλεγε αυτός καπάκι " και είδα τον τάδε και τον τάδε διάσημο και μπλα μπλα -μπλα-μπλα".

Πόσο να αντέξει η gademissa με έναν τέτοιον παπάρα???? Μετά από μιάς ώρας προσπάθεια σταμάτησε η καημένη να μιλάει , ζωγράφισε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της, έβγαζε ανα τακτά διαστήματα και επιφωνήματα όπως:

“σοβαρά? Α! Έλα τώρα! Μα τι μου λές! Χαχα! Μα πόσα πράγματα έχεις κάνει! Έχεις δίκιο! Ναι έτσι είναι! Χαίρομαι που το λές! Κλπ κλπ”

και απο μέσα της έκανε νοερή προπόνηση στο άθλημα, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο ρολόι της πότε επιτέλους θα στεγνώσει το λαρύγγι του πολυλογά, για να πάει στο σπιτάκι της και να ησυχάσουν τα αυτάκια της, που θα βουίζουν μέχρι αύριο τ απόγευμα.....

Ελα όμως που μετά , την άλλη μέρα που ξυπνούσα το πρωί, βλέποντας το άδειο μου κρεβάτι (για νιοστή φορά) μετάνιωνα για την χτεσινή μου συμπεριφορά! "Αχ καλός ήτααααν" σνιφ "μια χαρά παιδί ήτααααν" σνιφ "και ας τον άφηνα να μιλήσει κι άλλο τι με πείραζε? σάμπως έχω και τίποτα ενδιαφέρον να πω εγώ? αχχχ έπρεπε να τον ενθαρύνω να πει κι άλλααααα" και σνιφ και σνιφ .

Τέτοια σκεφτόμουν τις στιγμές που ήμουν μόνη και σιχτίριζα τον εαυτό μου και τον χαρακτήρα μου που δεν μπορεί να κάνει υπομονή.

Μα τι πλάσμα είμαι εγώ? Νομίζω ότι δεν μπορώ να κάνω χωριό με κανέναν.



Ααααααααχχχ βαχχχχ






Blogger: Ένας όμως επέμενε νομίζω. Ή κάνω λάθος?

gademissa: Ε ναι .....είναι ένας .....


Blogger: .... και? Λέγε, γιατί σταμάτησες?


gademissa: Αλλά ... δεν ξέρω ρε γαμ..το. Δεν μου αρέσει ως άντρας. Σαν φίλο μπορώ να τον δω μια χαρά, αλλά να με φιλήσει δεν μπορώ να το διανοηθώ! Αλλά είναι ο μόνος που κατά κάποιον τρόπο επιμένει και θέλει να βρισκόμαστε. Βέβαια μην φανταστείς ότι τρέχει και απο πίσω μου, αλλά γενικώς ασχολείται και βγήκαμε και 4 φορές σε διάστημα..... 2μηνών!!!!....

Blogger: 4 φορές????? Ε αυτό είναι ρεκόρ για αυτού του είδους τους γκόμενους. Πάει να πει ότι δεν θέλει μόνο πήδημα, και ότι ίσως πάει για κάτι καλύτερο.

gademissa: Ναι, δεν αντιλέγω, όμως ... κάτι δεν μου κάθεται καλά σ αυτόν. Μου φαίνεται πολύ αγχωμένος άνθρωπος. Μπορώ να πώ ότι μου φαίνεται πιο αγχωμένος ακόμα και απο μένα!!!! Τζίσους κράιστ!!!



Άνθρωπος πιό αγχωμένος απο μένα είναι μόνον ο “Φρενοβλαβής”!!! Μήπως να ανησυχώ?


Blogger: Γιατί το λες αυτό? έχεις στοιχεία?

gademissa: Νομίζω πώς ναί! βλέπεις το γεγονός ότι βγήκαμε τόσες φορές, μου επέτρεψε να τον παρατηρήσω καλά.



Είναι βέβαια πολύ ευγενικός και κύριος σε όλα του, αλλά διακρίνω έναν καλυμμένο ψιλοπανικό όταν πρόκειται για πράγματα που είναι έξω απο το πρόγραμμά του, όταν προκύπτει κάτι που δεν το είχε μελετήσει. Και κάποιες φορές που έκανα ότι κοιτάω αλλού ενώ στα κρυφά τον παρατηρούσα μέσα από τα μαλλιά μου που τα έριξα επίτηδες μπροστά μου ως κουρτίνες, τον είδα να έχει κολλήσει το βλέμμα του στα βυ..ιά μου. Εντάξει, και γω δεν ντύνομαι ως παρθενόπη! (Το λέω αυτό γιατί στην αρχή έβγαινα πολύ καθωσπρέπει, αλλά με τον καιρό κατάλαβα ότι όταν βγαίνεις με έναν άντρα πρέπει να δείχεις αρκετή απ την θηλυκότητά σου). Αυτός ο καθωσπρεπισμός του όμως μου φαίνεται με το στανιό, ότι είναι ψεύτικος. Κάπου δεν μου κάθεται καλά.

Και τελος πάντων, έχει κάτι περίεργο που με αποτρέπει και με φοβίζει λίγο.

Blogger: Τα λες όλα αυτά γιατί στάθηκε κύριος απέναντί σου. Αν σε άρπαζε απ το μαλλί και σου έδινε να καταλάβεις, τότε θα έτρεχες απο πίσω του. Τέτοιες είστε οι γυναίκες. Ανώμαλα πλάσματα και ζητάτε και τα ρέστα....

gademissa: εεεεεε... ίσως αν μου έδειχνε κάτι παραπάνω απ το καλό και ευγενικό παιδί, ίσως και γω να τον εβλεπα αλλιώς. Να ένιωθα ότι με βλέπει και αυτός ως γυναίκα και όχι ως φίλη. Εχω μεγάλη ανάγκη να νιώσω ποθητή, μετά απο τόοοοσο καιρό απραξίας. Κακό είναι αυτό??? Ομως είναι και κάποια άλλα που....... ωχουυυυυ.... βαριέμαι τώρα να τα αναλύω.



Blogger: Καλά, άστον αυτόν προς το παρόν γιατί μάλλον θα τον βρούμε και στην συνέχεια. Με τους άλλους τι έγινε?



gademissa: Με έναν άλλον που είπαμε να βρεθούμε για 2η φορά, και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία, ναυάγησε γιατί...ξέχασε το ραντεβού μας.




κάτσε τώρα γιατί κάποιος υποψήφιος γκόμενος μου ζητάει να μιλήσουμε απο το μεσσεντζερ. Τον ξεπετάω σε 3 λεπτά και επανέρχομαι.

Και ενόσω μιλάω στο μέσσεντζερ, βλέπω ότι αυτός ο “καθωσπρέπει” (ας τον βαφτίσουμε έτσι) είναι αυτή τη στιγμή στο φμπουκ και παίζει ένα παιχνίδι με φούσκες(!!!) ο μαλάκας! Αντί να μου μιλήσει ή να μου ζητήσει να βγούμε όπως μου ταξε την τελευταία φορά που βγήκαμε, κάθεται και κωλοβαράει στο Ιντερνετ!!!! Μα τι ηλίθιοι που είναι αυτοί οι άντρες! Προτιμούν τη σιγουριά του ίτνερνετ και την άνεση του σπιτιού τους, απο τον να βγουν στα ζωντανά με μια γκόμενα. Αϊ σιχτίρ απο κει!!!





Κάτσε να συνεχίσω όμως την κουβέντα στο μέσσεντζερ με τον άλλον, μην τον χάσω και αυτόν τον καινούργιο...

.............Πωπωωω αυτός που μιλάω τώρα στο μέσσεντζερ, κάνει μια ώρα για να γράψει! Πλήκτρο πλήκτρο τα πατάει! Τι σπάσιμο νεύρων και χάσιμο χρόνου! Μάθε βρε αγοράκι μου τυφλό σύστημα!!! Τσάτινγκ κάνεις, δεν τα λες προφορικά. Έχουμε και δουλειές να κάνουμε!............





.........ουφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ....

Άϊ καλάααααα...θα περάσουν μήνες μέχρι να ολοκληρώσει την πρότασή του. Στο μεταξύ εγώ ας συνεχίσω με αυτά που έλεγα...


...όμως έχασα τον ειρμό μου τώρα. Βαριέμαι και να γράφω....μου την έδωσε και αυτός ο “καθωσπρέπει”...κάτσε να ζοριστώ λίγο και θα το ξαναβρώ................








λοιπόν
ο τύπος που μου ζήτησε να βγούμε και 2η φορά, και τα κανόνισε μάλιστα και πολύ ωραία πού θα πάμε και τι θα κάνουμε, όταν ήρθε η ώρα του ραντεβού, εγώ ντυμένη-βαμμένη-στολισμένη-μαλλί τέλειο........ να περιμένω........και περιμένω.........και το κινητό του κλειστό!!! μα πού είναι, έκανα εγώ λάθος? μήπως μετάνοιωσε? μήπως ανακάλυψε την ηλικία μου? μήπως τον πρόλαβε καμιά άλλη γυμνότερη, νεότερη, και ωραιότερη?

Μια στεναχώρια που με έπιασεεεε άλλο πράμα!
Και τι μαθαίνω παρακαλώ την άλλη μέρα, αφού έζησα τον εφιάλτη όλη νύχτα??? Οτι το ξέχασε λέει εντελώς! Και κοιμόταν το κάθαρμα του καλού καιρου με κλειστό το κινητό του!



Βρε αρ..δι του κερατά, αφού εσύ μου το πρότεινες, εσύ μου ζήτησες να βρεθούμε, και μου είπες ότι θα έκλεινες και τραπέζι, τι παπαριές μου λες τώρα?



Ουφ τα θυμήθηκα και τσατίστηκα Χριστουγεννιάτικα.









Άντε κλείνω, γεια σου Blogger και καλή χρονιά ........






Blogger: Κάτσε καλέ! Περίμενε λίγο! Πριν φύγεις πές μου για κάτι που πήρε το ηχείο μου, για ένα καινούργιο χόμπι που ξεκίνησες! Τι είναι αυτό?


gademissa: Α ναι. Καλό είναι, το ξεκίνησα περισσότερο για να μπω σε νέους χώρους και να γνωρίσω κόσμο, αλλά τελικά κατάλαβα ότι εκεί, όπως και (προφανώς) σε πολλά τέτοιου είδους χόμπι, πάνε σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες όλων των ηλικιών, με κρυφή ελπίδα να γνωρίσουν και αυτές κόσμο και δη άντριδες λεύτερους. Εγώ εκτός απο τις νέες γνωριμίες, πήγα και γιατί μου αρέσει το αντικείμενο και όπως αποδείχτηκε έχω και λίγο ταλέντο σ αυτό. Ομως το σχεδόν αποκλειστικά γυναικείο περιβάλλον με έχει ψιλοαπογοητεύει.
Και έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω ταυτόχρονα και ένα άλλο χόμπι, ιδέα της "ατρόμητης" φίλης μου, όπου όπως μου είπε γίνεται χαμός και γνωρίζεις πολύ κόσμο.

Όμως πες μου σε παρακαλώ, πού θα βρώ τόσο ελεύθερο χρόνο για να τρέχω δεξιά και αριστερά? Ήδη το άθλημα το περιόρισα κατά πολύ με αυτά και με κείνα, και μου λείπει αφάνταστα. Πως θα τα προλάβω όλα?



Blogger: Απ ότι κατάλαβα καλή μου gademissa, τελικά το φέισbook είναι μια απογοήτευση.

gademissa: Ε όχι ακριβώς. Εγώ προσωπικά κουράστηκα απ αυτή την διαρκή αναζήτηση γκόμενου. Και αυτό γιατί σε κάθε ευκαιρία είμαι μπροστά στον υπολογιστή και αυτό με κουράζει και μου τρώει πολύ χρόνο, αλλά απο την άλλη έχω γνωρίσει και άτομα που δεν θα γνώριζα ποτέ μου. Και μάλιστα κάποιοι που θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω ως γνωστά άτομα κάποιου χώρου, μου έχουν ιδιαίτερη συμπάθεια και αποζητούν την κουβέντα μου. Και αυτό μου κάνει μεγάλη εντύπωση!!!

Όταν κάποιος έχει 1000 ή 1500 φίλους στο faceμπουκ και αποζητάει την δική μου κουβέντα, με παραξενεύει!!! αλλά ταυτόχρονα με κάνει να νιώθω ξεχωριστή. Μου αρέσει. Δεν ξέρω ακριβώς πώς να το εκφράσω...

Εν τέλει θα πώ, πως το faceμπουκ είναι καλό όταν συμπληρώνει την ζωή σου και όχι όταν ζητάς από εκει μέσα ζωή. Αλλά και πάλι δεν θέλω να λέω τέτοια μεγάλα λόγια και να φαίνονται ως συμπεράσματα ή αποστάγματα ή ηθικά διδάγματα, γιατί το θέμα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, και τα αισθήματά μου γι αυτό το μέσον αμφιταλαντεύονται.







Αχ μάλλιασε η γλώσσα μου και το μυαλό μου τόσες ώρες να τα χρησιμοποιώ.....κουράστηκαν και τα δάχτυλά μου να πληκτρολογούν...... σπάσαν και μερικά καλοφροντισμένα νυχάκια μου.......χώνεψα και το χτεσινό γουρουνόπουλο....... πρέπει να πάω και να ζυγιστώ αλλά το σκέφτομαι απο τον προηγούμενο μήνα...... έχω να κάνω και μερικά τηλέφωνα για χρόνια πολλά..... εεεεε τι άλλο θέλεις ρε blogger για να μου δώσεις την άδεια να αποχωρήσω?



Blogger: Θέλω να μου υποσχεθείς ότι δεν θα μπεις, τουλάχιστον για σήμερα, σε αυτό το καταραμένο fuckμπουκ!!!


gademissa: .........πρόσχωμε ................


Blogger: Πιο δυνατά! Δεν άκουσα καλά!


gademissa: Ελα τώρα, παιδιά είμαστε? Οταν λέμε- λέμε! Μην με προσβάλεις έτσι ανοιχτά σε παρακαλώ γιατί είμαι και σε ευαίσθητη κατάσταση και.... και τα κανταΐφια είναι εκεί στη σακούλα .....καιιιι .....


Blogger: Άντε καλά, σε αφήνω για την ώρα. Αλλά περιμένω νέα σου σύντομα έτσι? Όχι όπως τελευταία που έρχεσαι τουρίστας, μόνο στα δύσκολα!

gademissa: Ντάξειιιιι, δεν θα χαθώ. Άντε τσάγια τώρα. Θα τα ξαναπούμε όταν μείνω έγκυος!


Blogger: Τιιιιι???????????????



gademissa: χαχαχααα αστειεύομαι βρε! Γειά σου και χαρά σου! Και στο νέο έτος να έχουμε υγεία, να κρατήσουμε το κέφι μας στα δύσκολα που έρχονται, και να μην χάσουμε το χιούμορ μας ποτέ!











Να μην χάσουμε το χιούμορ μας ΠΟΤΕ, γιατί αν χάσουμε και αυτό τότε χαθήκαμε ολοσχερώς!!!


:-)