Παρασκευή, Οκτωβρίου 30, 2009

Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στην αγορά ρε παιδιά



ωωωωφφφφφφφ


Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω..

Εκεί που είχαμε τη ρέγουλά μας, ήμασταν εργατικοί, συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, προγραμματισμένοι και όλα αυτά, ξαφνικά σκάνε βόμβες- κανόνια. Και ενώ κάποτε αυτές τις βόμβες τις ακούγαμε στις ειδήσεις ή τις διαβάζαμε στις εφημερίδες, μερα με τη μερα τις ακούμε όλο και πιο δυνατά, πιο δυνατά , ώσπου σκάνε και στο σπίτι μας μέσα!!!!



Πρώτη φορά έχω τέτοιο πρόβλημα με ακάλυπτες επιταγές. Που θα πάει αυτό? Τι θα γίνει? Ολοι περιμένουμε ότι κάτι θα αλλάξει, κάτι θα γίνει αλλά όλο και χειρότερα. Και μιλάμε, μερα με τη μέρα βουλιάζει η αγορά. Κάθε μέρα! όχι καθε μήνα ή καθε χρόνο αλλά ώρα με την ώρα!!!!!!!!!! Έφτασα σε σημείο να μην θέλω να πηγαίνω στη δουλειά γιατί φοβάμαι τι θα ακούσω.


Και συν τοις άλλοις δεν έχω πού να πω τον πόνο μου. Γιατί οι φίλοι μου ή είναι τακτοποιημένοι στο δημόσιο, ή σε ημιδημόσιο, ή στον Δήμο, ή είναι παντρεμένες με δημόσιους υπαλλήλους, ή δουλεύουν σε τράπεζες, ή γενικώς σε πράγματα που κατά κάποιο τρόπο τους εξασφαλίζουν ένα εισόδημα μακριά από κινδύνους. Μόνο εγώ είμαι εργοδότης στην ελεύθερη αγορά του σήμερα.

Και ναι μεν οι φίλοι και γνωστοί λένε ότι καταλαβαίνουν τον πόνο μου όταν τους τον λέω, αλλά άλλο να το ζεις στον ύπνο σου και στον ξύπνιο σου κάθε μέρα, και άλλο να στο λένε και να το φαντάζεσαι αλλα μετά να γυρίζεις στην ασφάλεια του σπιτιου σου.

Και αν έχεις τέτοιο πρόβλημα όπως εγώ, πώς ειναι δυνατόν μετά να είσαι καλά και στα άλλα? Στις παρέες, στα χόμπι και στα συναισθηματικά? Από πού? Αφού με το που κάθομαι λίγο να ξεκουραστώ έρχονται στο νου μου οι λογαριασμοί, οι τράπεζες και οι επιταγές που ναι μεν έχω να λαμβάνω αλλά δεν ξέρω πλέον αν θα έχουν χρήματα στην λήξη τους ή θα είναι άχρηστα κωλόχαρτα. Και αυτά τα κωλόχαρτα θα πρέπει να τα καλύψω εγώ με δικά μου λεφτά. Και που θα τα βρώ τόσα ρε παιδιά? Θα τα γεννήσω?

Τώρα θα μου πεις: εντάξει, ακόμα στέκεσαι στα πόδια σου μην παραπονιέσαι. Ως ποτε όμως? Το Τί ακούω κάθε μέρα στη δουλειά απο συναδέλφους και μη, είναι ΑΛΛΟ πράγμα. Χριστέ μου βοήθα μας. Βοήθα με!



Σήμερα είναι Παρασκευή. Ας προσπαθήσω να μην τα σκέφτομαι. Τουλάχιστον να προσπαθήσω.