Δευτέρα, Ιουλίου 17, 2006

Το τραγούδι των σομπρέρος


Σ΄ενα beach bar κοντά στη Νικήτη πρόσεξα αυτές τις παράξενες ομπρέλες θαλάσσης που ήταν κάτι ΤΕΡΑΣΤΙΑ σομπρέρος. Πανέμορφα, αγέροχα και επιβλητικά έμοιαζαν να δεσπόζουν, να κυριαρχούν στο χώρο. Ενιωσα όμως ότι κάτι περίεργο συνέβαινε. Οτι κατα κάποιο τρόπο ήταν δεμένα και αιχμάλωτα, καταδικασμένα να προσφέρουν τη σκιά τους στα λαδωμένα, ιδρωμένα κορμιά των λουόμενων ενώ θα ήθελαν να προστατεύουν τα σκληρά και ρυτιδιασμένα μεξικάνικα κούτελα του μόχθου και της εργατιάς

Παραπέρα, άκουσα κάτι ντόπιους παππούδες να μιλάνε για τον Θρύλο που λέει ότι αν κάτσεις κάτω από τα τεράστια αυτά σομπρέρος αργά τη νύχτα, το ξημέρωμα θα τα ακούσεις να τραγουδάνε ένα γλυκό παραπονιάρικο τραγούδι.

Τέτοια περίεργη που είμαι, μου κόλλησε η ιδέα να διαπιστώσω ιδίοις όμασοι αν ισχύει ο θρύλος. Μου φάνηκε αθώο και εύκολο το πείραμα. Τα σομπρέρος ήταν απέναντι απτο διαμέρισμα που νοικιάζαμε και έτσι το "καλό" δεν άργησε να γίνει...

Πήγα τη νύχτα, ντυμένη σαν τον κλέφτη, τυλιγμένη με μια ροζ πασμίνα (που να βρω μαύρη τέτοια ώρα?), τα μαλλιά μου τα έχωσα μέσα σε ένα τεράστιο καλοκαιρινό ψάθινο καπέλο για να μην φαίνονται, και κουβαλούσα μαζί και τη μπλέ λουλουδωτή πετσέτα θαλάσσης μου (αν μ' έβλεπε κάποιος θα με περνούσε για τρελή και θα ήμουν τώρα διακοπές στο Δαφνί.... )

Ξάπλωσα στην ξαπλώστρα λοιπόν, σκεπάστηκα με την πετσέτα θαλάσσης που κουβάλησα και τρέμοντας από την υγρασία περίμενα ώρα πολύ, μες στη σκοτεινιά, φοβισμένη και νυσταγμένη. Και πράγματι μέσα στην παραζάλη του ύπνου και του ξύπνιου άρχισε. Ξεκίνησε στην αρχή σαν ελαφρύ θρόισμα, συνέχισε σαν το βουητό που βγάζουν τα τεράστια κοχύλια όταν τα κολλήσεις στο αυτί σου, και εξελίχθηκε σε αχνό πονεμένο τραγούδι

Το τραγουδούσαν τα σομπρέρος στα Ισπανικά αλλά κατά περίεργο τρόπο το καταλάβαινα.
Υμνούσε τον τόπο καταγωγής τους, τις ομορφιές του, τα χρώματα και τις μυρωδιές του. Και συνέχιζε το τραγούδι και έλεγε για τα σκλαβωμένα σομπρέρος όλου του κόσμου που κάθε χρόνο περιμένουν το πρώτο δυνατό Φθινοπωρινό μπουρίνι και ελπίζουν να είναι αυτό που θα τους δώσει την δύναμη και ώθηση για να πετάξουν προς την προγονική γη, το Μεξικό. Και πετώντας, από τον ουρανό ψηλά θα δίνουν κουράγιο και στις ομπρέλες άλλων εθνικοτήτων που υπηρετούν παρά την θέλησή τους, τους λαδωμένους λουόμενους. Ελεύθερα και ευτυχισμένα, κάποτε θα ενωθούν με τα αδέρφια τους στο Μεξικό και θα σκιάζουν μόνο τα αγαπημένα πρόσωπα των μεξικάνων αφεντικών τους.
Λαχταράνε την στιγμή που θα κόψουν τα δεσμά τους, και σαν τα σμήνη των αποδημητικών πουλιών θα φτάσουν παρέα ως τη μητέρα γη.
Και αναζητούν τον ελευθερωτή τους, τον repartidor de los esclavos όπως τον αποκαλούσαν (αν θυμάμαι καλά)

Το σομπρέρο, στην αγκαλιά του οποίου κούρνιασα, μου είπε νανουριστικά ότι το τραγούδι αυτό περνάει στόμα με στόμα από τα παλιότερα σομπρέρος στα νεότερα που φέρνει ο ιδιοκτήτης κάθε χρόνο, για να μαθαίνουν τις ρίζες τους οι νέοι και να μην ξεχνάνε οι παλιοί
Αν κάποιο τα καταφέρει και ξεφύγει, έστω και ένα να είναι, τότε δίνει κουράγιο και ελπίδα στα άλλα σκλαβωμένα.
Κάνοντας το μακρύ ταξίδι του συναντάει και άλλα που πετούν, και όλα μαζί σαν από ένστικτο πηγαίνουν στον κοινό προορισμό. Κάποιες φορές οι άνθρωποι τυχαίνει να τα δουν σε αυτό το μακρύ ταξίδι και τότε τα φωτογραφίζουν ή τα δείχνουν με το δάχτυλο σαστισμένοι φωνάζοντας "UFO", "ATIA", " ιπτάμενος δίσκος" και άλλα περίεργα ....

Συγκινήθηκα τόσο από την ιστορία που εντελώς παρορμητικά πήγα κρυφά στην αποθήκη της σπιτονοικοκυράς της κυρίας Αννετής, πήρα το τσεκουράκι της, και τάκα-τούκα μες στη νύχτα έκοβα τα δεσμά του. Αλλά ο δεσμοφύλακάς του προνόησε καλά και το έδεσε τόσο περίτεχνα που μου πήρε αρκετή ώρα η διαδικασία, και φυσικά με πήραν χαμπάρι οι περίοικοι. Ετσι, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω, βρέθηκα στο αστυνομικό τμήμα των Νέων Μουδανιών !!!!!!
Τι να τους πω και τι να καταλάβουν! Ετσι όπως έμπλεξα άντε να τα ξεμπλέξω

Αρχισα τα μα-μου, .............. είμαι καλής οικογενείας κυρ αστυνόμε μου, έχω και πτυχίο από το ΑΠΘ ............. χεστήκατε για το πτυχίο? Αχ, γιατί μου μιλάτε έτσι? σας παρακαλώ, κάντε μου και αλκοτέστ να δείτε ότι είμαι νηφάλια ................... δεν ανιχνεύεται, όμως, το χασίσι? Και τι είναι αυτό? τρώγεται κυρ αστυνόμε μου? ................... όχι όχι δεν σας δουλεύω, πως θα μπορούσα άλλωστε? σνίφ, σνίφ, αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε, είμαι ξέρετε πολύ καθώς πρέπει κοπέλα. Εγώ δεν ............... ο Θρύλος των σομπρέρος? Ποιός θρύλος? Α, εγώ δεν ξέρω απ΄αυτά, μια απλή τουρίστρια είμαι, χτες ήρθαμε στον τόπο σας

Ευτυχώς που μ'εκοψε να πω ότι δεν θυμόμουν τίποτα απ΄το συμβάν και ότι μάλλον υπνοβατούσα πάλι. Εκανα και ότι έτρεμα απ΄το απότομο ξύπνημα, και λέγε λέγε έφτιαξα την ιστοριούλα
Ναι, υπνοβατώ μερικές φορές, είπα, αλλά φταίω και γω γιατί τώρα στις διακοπές παραμέλησα τα χάπια μου, αναγνωρίζω το λάθος μου και να με συγχωρούν . Αν θέλουν μπορούν να το επιβεβαιώσουν απ΄τον γιατρό που με παρακολουθεί, τους είπα, και τους έδωσα το τηλέφωνο το Γιώργου, που είναι και γιατρός και φίλος. Ετσι με άφησαν ελεύθερη με αναστολή. Το ευχάριστο είναι ότι ο ιδιοκτήτης του beach bar ήταν πολύ ευγενικός και ήρεμος, σαν κάτι να ήξερε παραπάνω και να το διασκέδαζε και λίγο (συν τοις άλλοις ήταν και ηλιοκαμένος, κορμάρας, κοτσίδης και αχ-βαχ τι παλικάρια βγάζει αυτός ο τόπος!!!! ). Ζήτησε μόνο να του πληρώσω κάποια έξοδα και δεν ήθελε να δώσει καμία συνέχεια στο θέμα....

Εννοείται ότι πριν ακόμα φέξει πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο και τον ενημέρωσα για το τι συνέβη, μήπως και τον πάρει η αστυνομία τηλέφωνο, να ξέρει τι να πει

Και φυσικά ο άνθρωπος έφριξε! Με είπε τρελή για δέσιμο, ότι είμαι δημόσιος κίνδυνος, και αμάν πια όλο από μπελάδες μας ξεμπλέκει εμένα και τις "ατρόμητες" φίλες μου, και να βρούμε κανέναν γκόμενο επιτέλους μπας και ησυχάσουμε και εμείς και αυτός και είπε, είπε, είπε ..... αλλά στο τέλος άρχισε πάλι τις κλάψες για την Τόνια που τον παιδεύει ακόμα και δεν τα φτιάχνει μαζί του. Με παρακάλεσε κιόλας να την πάρω τηλέφωνο και με τρόπο να την ρωτήσω μήπως τελικά της αρέσει ο Βλάσης, γιατί απ΄το πολύ το παίδεμα της "βασανίστρως" έχει αρρωστήσει το φιλαράκι μου και δεν ξέρει πλέον τι να υποθέσει. Στο τέλος μου έδωσε πολλά φιλιά, και μου υπενθύμισε να βάζω ψηλό δείκτη στον ήλιο γιατί με την υγεία δεν παίζουμε, και άντε, είπε, να πάμε όλες μια βόλτα απ΄την Βέροια να τον δούμε που τον ξεχάσαμε τον "μικρό" μας, και να του χαιρετήσω τα κορίτσια ........

Ουφ, ομολογώ ότι ανησύχησα που τον έμπλεξα στα καλά του καθουμένου, αλλά ευτυχώς δεν μου θύμωσε και πολύ (αν και θα είχε απόλυτο δίκιο εδώ που τα λέμε)

Την επομένη που πήγα για μπάνιο είδα ότι το τεράστιο σομπρέρο του οποίου τσεκούριασα τα δεσμά, δεν υπήρχε και στη θέση του είχε μπεί μια κανονική πλαστική μπλε ομπρέλα!
Οπως μου είπε η κυρα Αννετή, κάθε χρόνο και από ένα σομπρέρο χάνεται και κανείς δεν ξέρει πώς. Πέρυσι μόνο ακούστηκε οτι μια γερμανίδα ξερίζωσε με μανία ένα σομπρέρο και ούρλιαζε μανιασμένα στον ιδιοκτήτη αποκαλώντας τον Χίτλερ και Δήμιο, αλλά ο ιδιοκτήτης (αχ-βαχ), δεν έδωσε καμία συνέχεια στο θέμα ...............

Δευτέρα, Ιουλίου 03, 2006

Ο Πιλότος και η gademissa



ββββββββββββββββββ
Μα τι συμβαίνει? Βρίσκομαι σε ένα ανεμόπτερο. Μόνη με κάποιον πιλότο. Δεν μιλάει. Μόνο ο αέρας ακούγεται να σφυρίζει απ'έξω. Είμαι εγώ και ο άγνωστος στους αιθέρες, αλλά δεν φοβάμαι. Περίεργο.

ββββββββββββββββββ
Που είμαστε? Τι τεράστιο φαράγγι είναι αυτό από κει κάτω? Ω, ναι το αναγνωρίζω είναι το Grand Canyon! Ηρθα επιτέλους! Ενα απ'τα όνειρα μου πραγματοποιήθηκε. Είναι πραγματικά τεράστιο, όπως στις φωτογραφίες και ακόμα καλύτερο και μεγαλύτερο. Και πετάμε χαμηλά, τόσο όσο να μπορώ να διακρίνω πράγματα. Πουλιά, πετρώματα, θάμνοι, ζωάκια.
Μα τι μου συμβαίνει? Τι δουλειά έχω εγώ στο ανεμόπτερο?

βββββββββββββββββ
Πετάμε τώρα πάνω από ωκεανούς. Που με πάει αυτός ο άγνωστος, αφροδισιακός πιλότος??!!
Φτάσαμε κάπου...μα τι είναι αυτό? Από μακριά μοιάζει με εκείνη την χτένα με τα φαρδιά δόντια που είχα, όταν ήμουν ακόμα σγουρομάλλα. Μα τι .... ααα Χριστέ μου, είναι τα φιόρδ της Νορβηγίας!!! Ενα ακόμη όνειρο πραγματοποιείται .... λίγο πιο χαμηλά κε πιλότε .... νννα τα δω από κοντά ... λίγο ... σας παρακαλώ ... ααα ευχαριστώ, είναι πράγματι θαύμα της φύσης, καταπληκτικό ...

ββββββββββββββββ
Που με πάτε τώρα? Εϊ, κε πιλότε που με πάτε???
Περάσαμε χώρες, βουνά και λαγκάδια και φτάσαμε. Φτάσαμε? Μα που φτάσαμε?
Δεν το πιστεύω! Είμαστε πάνω απ'το Σινικό Τείχος!! το 3ο όνειρό της ζωής μου πραγματοποιείται! Υπάρχουν άνθρωποι, περιπατητές εκεί κάτω και φαίνονται σαν μυρμηγκάκια. Πιο χαμηλά κε πιλότε. Θέλω να δω το Σινικό Τείχος, αυτό το τεχνητό θαύμα σε όλο του το μεγαλείο.

ββββββββββββββββ
Σας ευχαριστώ που κατεβαίνετε. Αχ, δεν θέλω να τελειώσει ποτέ. Σας ευχαριστώ για όλα. Μα ποιός είστε κε πιλότε? Εχω μια περίεργη αίσθηση για σας ...... Πως είπατε?Σας αρέσω? Ω, μα ελάτε τώρα! ......... καλά σοβαρολογείτε?........... Τολμώ να πω ότι δεν μου είστε και σεις εντελώς αδιάφορος , αν και δεν γνωριζόμαστε καθόλου ή μάλλον νιώθω σαν κάπου να σας ξέρω αλλά δεν είμαι και σίγουρη. Μάλλον κάποιον "Ταξιδιάρη" μου θυμίζετε αλλά σίγουρα δεν είστε εκείνος ................. ααααα μα σας είπα δεν γνωριζόμαστε, από που πήρατε αυτό το θάρρος? ...... Τιιιι? σα δεν ντρέπεστε, χιχι ............. μαζέψτε τα κουλά σας χιχι ....... μη, ντροπή χιχιχι ......... ναι, νομίζω ότι σας θέλω και γω, αχχχχχχχχχχχχχχχχ

............................. δυο μέρες τρελού έρωτα με τον πιλότο. Και τι πιλότος! Πιλοταράς! Πως λέμε παιδαράς? Ενα και το αυτό. Δεν είναι ο "Ταξιδιάρης" βέβαια, αλλά τον θέλω αυτόν τον πιλότο πάρα πολύ οπότε το ίδιο μου κάνει. Και μου αρέσει και πολύ. Μη σου πω πως ο πιλότος μου είπε ότι με θέλει παθιασμένα, με γουστάρει τρελά, είναι ερωτευμένος μαζί μου και όπως μου ορκίστηκε, δεν θα φύγει ποτέ από δίπλα μου.
Μα τι συμβαίνει, άλλαξε το τυχερό μου? Σε μια στιγμή έγιναν πραγματικότητα τα όνειρά μου? Γιούπιιιιιιι

- Νέες εξορμήσεις του ΣΔΟΕ ........

Ωχ, όνειρο ήταν. Και τι άγριο ξύπνημα κε Χατζηνικολάου!

Λένε ότι τα όνειρα τα βλέπεις μόνο μια φορά. Αν δεις κάποιο και δεύτερη τότε αυτό γίνεται μελλούμενο, γίνεται πεπρωμένο. Εγώ, το μόνο όνειρο που βλέπω συχνά είναι ότι έχω φτερά, φοράω μια άσπρη κελεμπία, έχω ένα φωσφοριζέ πράγμα πάνω από το κεφάλι και πετάω. Σύμφωνα με όλους τους ονειροκρίτες που έψαξα, βλέπω το τέλος μου, και φυσικά αρνούμαι να πιστέψω σε αυτές τις σαχλαμάρες.

Ελπίζω να μην έχασα τις Ειδήσεις. Ηθελα να δω για τον καιρό. Σε 5 μέρες ξεκινάει η πρώτη δόση των διακοπών μου και ήθελα να δω αν τελικά θα καταφέρω να κάνω μπάνια ή όχι. Μέχρι χτες είχε καύσωνα, ενώ από σήμερα βρέχει, βρέχει, βρέχει και δεν λέει να σταματήσει. Να δεις που θα βρέχει και στην άδεια, και πάνε περίπατο τα μπάνια. Και το κακό είναι ότι θα γκαντεμιαστούν και οι φίλες μου μαζί μου. Εύχομαι μόνο να μην το συνδέσουν με μένα και με πάρουν χαμπάρι

- 30 λαθρομετανάστες σε νταλίκα............
- Τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε .......
- Η Νόσος των Πουλερικών ξαναχτυπά .......

χμ, δεν έχασα και τίποτα το σημαντικό μέχρι στιγμής. Η ιστορία επαναλαμβάνεται

- Πορεία φοιτητών προς το Υπουργείο Παιδείας .......... ροννννν
- Νεο μπαράζ διαπραγματεύσεων για τους εξοπλισμούς ........... ζζζζζζζζζζ
- Συνελήφθη από την Ιντερπόλ, ο διαβόητος "Ταξιδιάρης" ή αλλιώς ο "πλανευτής αθώων γυναικών" ....... ροννννν ...... εκατοντάδες γυναίκες τον είχαν ερωτευτεί και για χάρη του αποπειράθηκαν αυτοκτονίες. Από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα ......... ζζζζζζζζζζζ
- Νεος κύκλος συζητήσεων για το Ελληνοτουρκικό ........ ροννννννννν
- Συνελήφθη η καταζητούμενη σε 2 ηπείρους gademissa για αποπλάνηση των Σάκη Ρουβά, Τομ Κρουζ και Κιάνου Ριβς ...........ζζζζζζζζζζζζζζ ......... αλλά αφέθηκε ελεύθερη, καθώς τα θύματα απέσυραν τις κατηγορίες γιατί, όπως παραδέχτηκαν κατά την προκαταρκτική εξέταση, καλοπέρασαν στη διάρκεια της αποπλάνησης .......... ροννννννννν ...


Αμάν, παρά τρίχα να με πάρει πάλι ο ύπνος! Πρέπει να δω τον καιρό, πρέπει, πρέ ...ζζζζζζζζ....................................................................


βββββββββββββββββββββββββ
Μα τι συμβαίνει? Βρίσκομαι σε ένα ανεμόπτερο μόνη με κάποιον πιλότο. Δεν μιλάει. Μόνο ο αέρας ακούγεται να σφυρίζει απ'έξω. Είμαι εγώ και ο άγνωστος στους αιθέρες, αλλά δεν φοβάμαι..................