Σάββατο, Σεπτεμβρίου 14, 2013

Χόμπι και δραστηριότητες. Η σανίδα σωτηρίας μας.






Εγώ ένα πράγμα έχω να πω. Τρέξτε να κάνετε χόμπι.
 Και το λέω τώρα, γιατί όλα τα τμήματα ξεκινάν τον Οκτώβρη. Όποτε η έρευνα για ανεύρεση χόμπι που μας ενδιαφέρει, πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, ούτως ώστε αρχές Οκτώβρη να κάνεις την εγγραφή.



Και γιατί το λέω? Μα γιατί με τα χόμπι γνωρίζεις κόσμο. Και άνθρωπος που έχει κοινωνική ζωή είναι σίγουρα καλύτερα απ τον απομονωμένο.

Τα προβλήματά σου δεν λύνονται με την κοινωνικοποίηση, αλλά σίγουρα είσαι καλύτερα από το «μόνος».

Το να έχουμε 2,3 φίλους καλούς είναι τέλειο . Όμως ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ. Δεν φτάνει ρε παιδιά, και συγνώμη που το λέω έτσι απότομα. Χρειάζεται και καινούργιο αίμα να μπαίνει στις αρτηρίες της ζωής μας.



Βέβαια δεν είναι σίγουρο ότι σε κάποιο χόμπι θα γνωρίσεις κόσμο. Εγώ πχ πήγα σε ένα χόμπι, όπου όμως δεν γνώρισα ούτε ένα άτομο!!!! Έκατσα 3 μήνες και σταμάτησα. Όμως πήγα σε άλλο μετά, και σε άλλο και σε άλλο. Και έτσι έχω αυτή τη στιγμή 15 άτομα κοινωνικούς φίλους που τους γνώρισα από τα χόμπι. Δεν βρίσκομαι κάθε μέρα μαζί τους. Ίσως 2 ή 3 φορές το  μήνα τον καθένα. Όμως αυτή η κοινωνικοποίηση που έκανα τα τελευταία 5 χρόνια με βοήθησε αφάνταστα.
Και κατάλαβα τι χαζή που ήμουν τόσα χρόνια που έμενα κολλημένη στα σίγουρα, και έχασα τόσους ανθρώπους που θα μπορούσα να είχα γνωρίσει. Και αν τα έκανα νωρίτερα, ίσως τώρα η ζωή μου να ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.


Από αυτά τα άτομα γνώρισα και τους τελευταίους γκόμενους που είχα. Επίσης βρήκα και γυναίκες που ψάχνουν και αυτές γκόμενο απεγνωσμένα, και έχουμε έτσι κοινούς φόβους και αναζητήσεις!!!!

Επίσης γνώρισα και γυναίκες που έχουν μαγαζιά όπως εγώ και δεν πάνε καλά, και λέμε τον πόνο μας. Ακόμα και αυτό είναι καλό, γιατί νιώθω ότι δεν είμαι μόνο εγώ με τα προβλήματα αλλά είμαστε πολλοί.

Όταν πάω σε ένα καινούργιο χόμπι δεν είμαι σίγουρη ότι πάντα θα γνωρίσω κόσμο. Έχω τις ανασφάλειές μου.
Θα συμπεριφερθώ όπως πρέπει? Θα πω τα σωστά πράγματα? Θα φορέσω τα σωστά ρούχα? Θα με συμπαθήσουν? Ή θα με περάσουν για χαζή και κακομοίρα που "ψαχνεται"?

Ακόμα και λάθη να κάνω στη συμπεριφορά μου σε αυτούς τους νέους χώρους, δεν το μετανιώνω. Καλύτερα να κάνω λάθη και να προσπαθώ, απ το να κάθομαι ΜΟΝΗ στον καναπέ του σπιτιού μου, μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης ή του κομπιουτερ, και στους τοίχους του έρημου σπιτιού μου.

Και το άλλο ίσως το πιο σημαντικό? Είναι το ότι πάω σε χόμπι που μου αρέσουν. Δεν τρέχω όπου ναναι. Σκέφτομαι με τι θα ήθελα να ασχοληθώ και αρχίζω και το ψάχνω. Τουλάχιστον να μου αρέσει κι όλας αυτό που κάνω, έστω και λίγο. Όποτε και αν δεν γνωρίσω κόσμο, μαθαίνω πράγματα που μου αρέσουν.



Ακόμα και καλούς φίλους να έχεις, δυστυχώς μπορεί να χαθείτε και να απομακρυνθείτε με τα χρόνια. Και αυτοί έχουν τις οικογένειές τους και μπαίνουν μετά σε άλλη σφαίρα ζωής, με άλλες ανησυχίες, που εγώ επειδή δεν μπήκα ακόμη δεν μπορώ να τους νιώσω. Ούτε όμως αυτοί εμένα.



Εν ολίγοις, ΞΑΜΟΛΗΘΕΙΤΕ παιδιά. Βγείτε και ψάξτε που θα πάτε φέτος το χειμώνα. Και χωρίς ντροπή και χωρίς άγχος απόρριψης, τρέξτε.  

Τρέξτε να κυνηγήσετε τη ζωή, και τα όσα χρόνια ακόμα μας μένουν.


ΥΓ όλα τα χόμπι δεν χρειάζονται λεφτά. Εγώ πηγαίνω στα τζάμπα ή σε αυτά που θέλουν μόνο 5 ή 10 ευρώ το μήνα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ψάξιμο καλό. 










.





4 σχόλια:

Epicuros είπε...

Τι λες για τη φωτογραφία; Κι εκεί μπορείς να γνωρίσεις ανθρώπους και μάλιστα αρκετούς, όταν γίνονται φωτογραφικές εξορμήσεις.

Epicuros είπε...

Τι λες για τη φωτογραφία; Κι εκεί μπορείς να γνωρίσεις ανθρώπους και μάλιστα αρκετούς, όταν γίνονται φωτογραφικές εξορμήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Αθάνατο Ελλαδιστάν. Να γιατί έχουμε καταντήσει έτσι όπως καταντήσαμε, γιατί υπάρχουν άνθρωποι σαν και σένα... απολιτίκ στο φουλ! Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ***ι χτενίζεται. Που πας μωρή Καραμήτρου; Καλά, κοιμήσου εσύ και η τύχη σου δουλεύει λέμε. Δεν σε ενδιαφέρει τίποτα ουσιαστικό για την κοινωνία εκτός από την πάρτη σου, επειδή κατά βάθος είσαι ακόμα μια στερημένη, αγάμητη έφηβη που προσπαθείς ακόμα να ζήσεις το όνειρο και προσπαθείς νακάνεις εν είδει ψυχοθεραπεία εις βάρος της κοινωνίας. Ξεπουλιέται η Πατρίδα σου, σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει, αλλά ξέχασα εσύ δεν έχεις πατρίδα. Γινόμαστε λατινική Αμερική με το ζόρι, αλλάζουν τους νόμους πραξικοπιματικά και εσύ μιλάς για χόμπι, ρε ζόμπι; Κόμποι στο λαιμό να σε πιάσουν μωρή κλαψομ***α που έτσι όπως το πας δε θα βρεις ποτέ άντρα. Άκου λέει σανίδα σωτηρίας... βρεγμένη σανίδα στο κώλο χρειάζεσαι για να στρώσεις από τις ξυλιές. Τώρα που θα σου κλείσουν και το μαγαζάκι σου, με την περιβόητη "ανάπτυξη" και το success story, να δεις τι ωραία που θα'ναι. Όταν θα σου στείλουν και τα Ματ, εσύ να μην εκπλαγείς, να πιασεις κουβεντούλα μαζί τους και να στείσεις και κώλο να σε απαυτώσουν οι ψυχάκηδες με τα γκλοπ. Είσαι Ελλεηνίδα και (απ)άνθρωποι σαν εσένα πρέπει να απαξιώνονται ομαδικά και δημοσίως για παραδειγματισμό! Καληνύχτα Ελλάδα.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο μαρέσει το μπλογκ σου και οι προβληματισμοί σου... σε διαβάζω χρόνια και πάντα περιμενω το επομενο σου ποστ

χαιρομαι που περνας καλά τελευταια με το γκομενακι
ελπιζω και η δουλεια να πηγαινει καλυτερα

συμφωνω απόλυτα κ με τα όσα λες και βριζεις τους δημοσιους υπαλλήλους

ειμαι ιδιωτικός υπάλληλος και η δουλεια που ρίχνει ενας ιδιωτικός υπάλληλος σε σχεση με εναν του δημοσιου δεν μπορει να συγκριθεί ουτε μια στο εκατομμυριο!

μα πηγα τις προαλλες σε ενα γιατρο νοσοκομειου και ήρθε στην δουλεια του 10 και μιση!!!! μα είναι δυνατόν; δλδ ελεος...

συνεχισε να ποσταρεις
σε αγαπαμε και σε διαβαζουμε
φιλουμπες