Η κινούμενη ..... φλέβα

Σήμερα είναι η εξέταση αίματος. Πρέπει να γίνει, αν και την καθυστέρησα 1 μέρα. Πρέπει να γίνει. Θα πάρω τα αποτελέσματα αλλά ποιός ξέρει πότε θα βρω το κουράγιο να τα ανοίξω. Πρέπει όμως να τα δω μέσα στην εβδομάδα. Δεν θα τα δω την Παρασκευή που είναι καλή μέρα αφού ακολουθεί Σαβ/κο. Εννοείται όχι Σαβ/κο που συνήθως κάνω "ασκεψία". Δευτέρα .... ναι Δευτέρα θα ανοίξω τον φάκελο.

Στο ιατρείο

Ο τύπος που θα μου πάρει αίμα είναι κύριος μεγάλος σε ηλικία. Καλύτερα. Θα έχει πείρα και θα τελειώσουμε γρήγορα. Μπαίνω μέσα.
Αχ όχι το λαστιχάκι στο αριστερό χέρι κύριέ μου. Ολοι προσπαθούν απο κει αλλά τελικά καταλήγουν στο δεξί. Ας του το πω ευγενικά. Μην προσβληθεί και με κάνει σουρωτήρι

- Χμ, ξέρετε τα φαινόμενα απατούν. Στο δεξί είναι μεγαλύτερη η φλέβα

- Μην ανησυχείτε, ξέρω εγώ

Υπομονή. Μπορεί και να ξέρει. Είναι μεγάλος άνθρωπος.
Αναζητάει με την βελόνα. Κλείνω τα μάτια για να μην βλέπω το αίμα μου να βγαίνει. Με τρύπησε, δεν πόνεσα άρα ξέρει τι κάνει.

......................
......................

Μα γιατί αργεί, τι κάνει τόση ώρα? Μπουκάλα αίμα θα πάρει?

- Εμμ, κύριε μήπως μου παίρνετε πολύ αίμα?

- Δεν πήρα ακόμα, μήπως σας πονάω?

-Οχι καθόλου

Μα τι κάνει? Νιώθω μικρές τσιμπιές που κάτι αναζητούν.

- Κύριε, είναι μικρή η φλέβα στο αριστερό, δεν δοκιμάζετε και στο άλλο?

- Οχι, εντάξει, βρήκα την φλέβα αλλά προσπαθώ να την πιάσω. Είναι κινούμενη

Κινούμενη??!! Αλλο και τούτο. Τι πάει να πει κινούμενη? Δεν μπορεί οι φλέβες να κινούνται. Κάπου ήταν κολλημένη και την ξεκόλλησες εσύ ρε χασάπη. Θα μπλαβιάσει τώρα ο αγκώνας μου, θα το καταλάβουν όλοι και θα αρχίσουν τις ερωτήσεις. Μάλλον θα πρέπει να πάω από το σπίτι για να το καλύψω με μέικαπ. Πώ πώ ... θα χάσω άλλη μισή ώρα σους δρόμους "τζάπα και βερεσέ".
Α ρε γαμ...τω!!!!

- Ακόμα?

- Τώρα θα την πιάσω

Μου θυμίζει αγώνες ράγκμπι που ο αθλητής τρέχει με την μπάλα για την εστία, και επειδή όλοι οι αντίπαλοι ορμάνε να τον πιάσουν αυτός λυγίζει την μέση του μία δεξιά και μία αριστερά για να τους αποφύγει. Μία δεξιά και μία αριστερά. Καημένη φλεβούλα, είδες την τεράστια βελόνα και προσπαθείς να γλυτώσεις. Αλλά και τι είναι εκεί μέσα για να στριφογυρίζεις? Εχεις χώρο για να κρυφτείς? Δεν είναι όπως με ένα δωμάτιο που τρέχουμε πέρα δώθε. Εδώ είναι περιορισμένα τα πράγματα, και αυτός με την βελόνα στην προσπάθεια του να σε πιάσει μπορεί να ζουλάει αγγεία, μυικές ίνες, λίπος μην πω ότι μπορεί και να τρυπήσει και κανένα κόκαλο.
Σκεπτόμενη όλα αυτά κάνω άθελα μου γκριμάτσες. Δεν μπορώ να ελέγξω το πρόσωπό μου, και όπως είναι λογικό τρόμαξε ο άνθρωπος.

- Αχ, σας πονάω κυρία, ε?

- Οχι καθόλου

Τεντώνω το μέτωπο προς τα πάνω, σφίγγω τα χείλια, ρουφάω τα μάγουλα, σηκώνω ψηλά τα φρύδια, μου ξεφεύγουν και κάτι λαλαλα που βγάζω τέτοιες ώρες σαν κάτι να τραγουδάω, αλλά είναι απλώς λαλαλα χωρίς νόημα. Προσπαθώ μάλλον να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι καλά και ότι μπορώ και να σιγοτραγουδάω. Και όλα αυτά είναι ανεξέλεγκτα

- Σίγουρα δεν σας πονάω?
(Παραξενεύεσαι κυρ-νοσοκόμε αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω είπαμε. Τελείωνε σε παρακαλώ!!! )

- Οχι κύριε, μην ανησυχείτε

Ωχ ωχ, δεν νιώθω καθόλου καλά. Αρχισε να μυρμηγκιάζει το κούτελο. Να σκεφτώ κάτι άλλο. Μουρχεται ένα ψάρι στο μυαλό. Σπαρταράει. Τα βράγχιά του είναι ορθάνοιχτα. Χτυπιέται να ξεφύγει αλλά ένας τύπος με έναν τεράστιο σωλήνα προσπαθεί να το τρυπήσει και να του ρουφήξει τα υγρά του ενόσω είναι ζωντανό!!! Οχι όχι φύγε παλιόψαρο.

Αναπνοές: ένα εισπνοή- δύο εκπνοή, ένα-δύο. Ασκήσεις χαλάρωσης. Ξεκινάω. Να χαλαρώσω πρώτα το μέτωπο ... ωραία, μετά τα μάτια ... ουφ νιώθω την βελόνα να ψάχνει, να τσιμπάει ότι βρίσκει, να ρουφάει άλλα ζωτικά ζουμιά και όχι αιμάτινα....
Μη, όχι, άδειασε μυαλό μου...ένα-δύο, ένα-δύο, χαλαρά τα μάτια, ένα-δύο... Μπα το νιώθω, μουρχεται δεν το αποφεύγω. Θα μαυρίσουν όλα γύρω μου.
Μα τί ρουφάει τόση ώρα? Ας σκεφτώ το άθλημά μου.
Δεν μπορώ μουρχεται το ράγκμπι ... δεξιά -αριστερά. Ηδη το αίμα αρχίζει να φεύγει από το κεφάλι, τσούζουν τα μάτια, μούδιασαν τα ακροδάχτυλα

- Ε, χμ κύριε αν δεν τελειώσετε σε 1 λεπτό, θα λιποθυμήσω

Το λάστιχο διακτινήστηκε στο δεξί μου μπράτσο, ο αγκώνας έφαγε δυο σφαλιαρίτσες, μπήκε-βγήκε η βελόνα, σε 15΄΄ τελείωσε.







Γλύτωσα με δυο τσιρότα ένα στο δεξί χέρι και ένα στο αριστερό.
Μικρές οι απώλειες, μόνο που τώρα πρέπει να πάω να ......... μακιγιάρω τις πληγές