Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 14, 2006

Η ακόλουθη εκμυστήρευση αφορά ΜΟΝΟ γυναίκες (3)





Κάποτε το μυαλό μου ήταν κουκούτσι ροδάκινου. Στην πορεία έγινε ελιάς και τώρα κατάντησε κουκούτσι σταφυλιού. Μεγαλώνω, ξεκουτιάζω και πρέπει να βιαστώ. Να βρω επιτέλους τον άντρα μου. Ακούω μερικές που θέλουν να γνωρίσουν πολλούς άντρες, πολλά "πουλιά". Εγώ αντιθέτως θέλω επιτέλους να γνωρίσω τον τελευταίο άντρα της ζωής μου. Όποτε γνωρίζω κάποιον, λέω επιτέλους τον βρήκα και όταν χωρίζω ξανά-μανά απτην αρχή

Δύσκολη διαδικασία να γνωρίσεις τον άλλον. Στην αρχή ανιχνεύεις, ελέγχεις, παρατηρείς, κάνεις υπομονή, οριοθετείς και αυτά κρατάνε αρκετό χρόνο και υπάρχει και ένα συναισθηματικό ταράκουλο. Μετά προσαρμόζεσαι, συνεχίζεις και αν δεν σου βγει χωρίζεις και φτου και απτην αρχή. Ε, εγώ δεν μπορώ άλλο αυτά τα ταράκουλα, θέλω επιτέλους να τον βρω, να τον γνωρίσω, και όλα αυτά να γίνουν σε fast forward αν γίνεται. Και να ρθει επιτέλους η ώρα της κοινής ήρεμης και όμορφης πορείας, για να ξαποστάσει και η καρδιά μου που έχει αποκάμει πια

Αυτές τις μέρες θα πάω σε μια σχολή χορού απαυτές που διοργανώνουν συνεστιάσεις και πάει όποιος θέλει και χορεύει λάτιν χορούς (που κατήντησα!!!). Είναι ένας τρόπος αξιοπρεπής, λέει, για να γνωρίσεις κόσμο. Τη σχολή χορού την έχει μια γνωστή γνωστής, οπότε δεν θα πάμε στο άσχετο. Μέχει πρήξει η άλλη φίλη μου που εναγωνίως ψάχνει ένα πουλί (αυτή είναι σε άλλη φάση τελείως, και ψάχνει απλώς ένα πουλί. Και με τραβολογάει και μένα μαζί αλλά προσπαθώ με διάφορες δικαιολογίες να το αποφεύγω, όσο μπορώ δηλαδή). Είναι ένας καλός χώρος για να γνωρίσεις κόσμο, λέει. Θα το κάνω και αυτό. Δεν πρέπει να επαναπαυτώ πάλι, πρέπει να το κυνηγήσω δυναμικά

Ουφφ και ξανα-ουφφφ, δεν τα μπορώ αυτά αλλά πρέπει

Να πάρω τηλέφωνο και τον φίλο μου που είπε ότι έχει καναδυό υποψήφιους. Τι ξεφτίλα Θεέ μου, σαν ζητιάνα νιώθω αλλά η φίλη μου η ξενιτεμένη στην Αθήνα (καλή της ώρα), με μαλώνει και λέει να μην το αφήσω πάλι να χρονίσει. Στην βράση κολλάει το σίδερο, λέει

Ουφφ και ξανα-ουφφφφ

Η αναζήτηση του τελευταίου άντρα της ζωής μου είναι τελικά πολλλλυυυυυυ κουραστική και δύσκολη υπόθεση, και αναρωτιέμαι γιατί κανένας δεν το αναφέρει αυτό. Ολες ή τον έχουν βρει και ξεμπερδέψει, ή βρίσκουν πολύ εύκολα, ή τους έχουν πέντε πέντε και δεν ξέρουν ποιόν να διαλέξουν, ή δεν ασχολούνται ή δεν τους νοιάζει ή δεν ξέρω και γω τι...






Ουφφ και ξανα-ουφφφφφ ..................


4 σχόλια:

srm1033 είπε...

Δεν ξέρω γιατί , αλλά όλα τα κείμενα σου με προκαλούν για σχολιασμό. Δεν το κάνω γιατί θα καταντήσω γραφική και το σιχαίνομαι. Πάνω σε αυτό όμως θα σου δώσω μια φιλική συμβουλή.
"Άλλαξε τις προδιαγραφές σου" Μην ψάχνεις να βρεις τύπους σαν αυτούς που είχες στο παρελθόν. Αν κρίνω απο τα λίγα που διαβάζω πρέπει να είσαι γύρω στα 30.Χρειάζεσαι έναν άντρα τελείως διαφορετικό και σίγουρα μεγαλύτερο. Εναν άντρα ανεξάρτητο ,πνευματώδη, με χιούμορ , συναρπαστικό... Μπορεί να λέω βλακίες , αλλά αυτό ακριβώς μου έχει συμβεί και η ζωή μου έχει αλλάξει εντελώς.

ονειροπόλος πάνθηρ... είπε...

...μια συμβουλή από άντρα....
αν συνεχίσεις έτσι σε βλέπω στο ράφι....τον πανικό που συνοδεύεται από το "σύνδρομο της νυφούλας" τον μυριζόμαστε οι άντρες όπως μυρίζονται και οι γυναίκες τους "λιμασμένους" άντρες.....
χαλάρωσεεεεεε!

gademissa είπε...

Γειά του convinsed

Από τα 30 και μετά σταμάτησα να μετράω, αλλά υπολογίζω μέσες-άκρες να είμαι γύρω στα 35 ;-)

Ελεύθερος και πνευματώδης άνω των 35? Που τον πουλάνε να τρέξω!!!. Αστειεύομαι βέβαια . Νομίζω ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι γιατί τους πρόλαβαν κάποιες άλλες πιο τυχερές. Dum spiro spero όμως και συνεχίζω την αναζήτηση χορεύοντας

...... λάτιν :-)

gademissa είπε...

Γειά σου uneverknowinlife

Ευχαριστώ για τη συμβουλή και την εκτιμώ γιατί τη θεωρώ καλοπροαίρετη. Ισως παρεξήγησες όμως ένα σημείο: νυφούλα δεν θέλω να ντυθώ. Την κουλούρα-θηλιά δεν την ονειρεύομαι. Μια σχέση όμως ναι,

που να περνάω όμορφα σαυτήν :-)