"Σαν την μύγα στο...μυαλό"

Ουφφφφφ
Σήμερα ξύπνησα με την σκέψη του πάλι. Η εικόνα του τριγύριζε στο μυαλό μου συνέχεια και βασανιστικά όλο το πρωί. Ήταν σαν μια μύγα, απ'αυτές τις μαύρες, τις χοντρές και θορυβώδεις, τις καλοκαιρινές να είχε εγκλωβιστεί στο κεφάλι μου και να μην έβρισκε διέξοδο.
Βζζζ...βζζζζζζζζζ...βζ...βζ...βζζζζζζζζζζζζζζζ

Φύγε βρωμόμυγα, βρές μια τρύπα και φύγε επιτέλους!!!

Πρέπει να τον ξεχάσω. Στο κάτω κάτω δεν είχε μέλλον αυτό το πράγμα. Αυτός είναι σε άλλη φάση, τελείως αλλού, καμία σχέση με το δικό μου παρόν. Άλλος άνθρωπος ,άλλη νοοτροπία, άλλος τόπος, άλλα μέρη ,άλλες συνήθειες, άλλα "θέλω"

Πρέπει να τον ξεχάσω, πρέπει, πρέπει ,πρέπει
Πώς όμως?

Λές?

ομμμμμμ..........ομμμμμμμμμμ