Έχουν προηγούμενα με μένα τα ρουθούνια μου?

Αμάν τον μπελά μου βρήκα
Τι με πιάνει δεν ξέρω και ξαφνικά αρχίζω να φτερνίζομαι 10 φορές συνεχόμενες. Αυτό συμβαίνει 2-3 φορές την εβδομάδα περίπου, εδώ και 3-4 χρόνια.

Ενώ μιλάω στο τηλέφωνο, ενώ είμαι σε κάποιο bar, ενώ προσπαθώ να γοητεύσω κάποιον αρχίζουν ξαφνικά τα δαιμονισμένα φτερνίσματα. Κοκκινίζουν τα μάτια μου, τρέχει η μύτη χαλάει το μακιγιάζ και μόλις περάσει η κρίση όλα επανέρχοναι εκτός από το κοκκίνισμα.

Ήμαρτόν!
Βέβαια όταν είμαι με κόσμο αυτά τα φτερνίσματα προσπαθώ να τα βγάλω γλυκόηχα, λεπτά, κελαηδιστά, ει δυνατόν να τα πνίξω, όταν όμως είμαι μόνη ή με τις "ατρόμητες" φίλες μου εκφράζομαι ελεύθερα. Τότε παίρνουν τα νταούλια φωτιά! Τα φταρνίσματα παίρνουν τη μορφή ζωώδους βρυχηθμού, σχεδόν ουρλιαχτού τόσο δυνατού που τραντάζεται το κεφάλι μου και στο τέλος της κρίσης πέφτω ξερή σε μια γλυκιά Νιρβάνα.

Τί φταίει Γιατρέ? Πρέπει να ανησυχώ?
Μήπως είναι κανένας καρκίνος του Ρουθουνιού? Υπάρχει τέτοιο πράγμα? Αλλά και αν υπάρχει θα τον έχω μόνο εγώ η gademissa. Μήπως είναι η ηλικία, η ψυχολογία, ή τα ρουθούνια μου είναι αυτόνομα με δική τους προσωπικότητα και με τιμωρούν για όλα τα σκαλίσματα που τους έκανα κατά καιρούς?
Λέω ν'αρχίσω να τα καλοπιάνω
Καλό μου ρουθουνάκι, καλόοοοοο καλόοοοοοοο


.....Μπα, πάει μούστριψε...............