Μεθεόρτια

Τι reset και κολοκύθια? Tο τηλέφωνο έχει πρόβλημα από την γραμμή. Αφού συνδέω το τηλέφωνο απευθείας με την γραμμή του τοίχου, χωρίς να παρεμβάλλεται το κουτί, και είναι πάλι νεκρό.

Φυσικά και με επηρέασε τόσο που το είδα και όνειρο-εφιάλτη.

Ήταν λέει κάτι λαθρομετανάστες, όχι όμως Αλβανοί ή Πακιστανοί αλλά κάτι σαν Αμερικάνοι που ήταν λέει και εξπέρ στα ηλεκτρονικά. Αυτοί τάχα, ήθελαν τώρα το Πάσχα να τηλεφωνήσουν στους δικούς τους στην Αμερική αλλά δεν είχαν χρήματα, και έκατσαν κάτω από το σπίτι μου και «μαγείρεψαν» τη δική μου γραμμή και μιλούσαν με τις ώωωωρες. Και όχι μόνο ένας, αλλά έκαναν ουρά μέσα στη νύχτα όλοι οι λαθρομετανάστες της πόλης, και μιλούσαν με τις χώρες τους κάτω από το σπίτι μου και τα χρεωνόμουν εγώ, ενώ εγώ κοιμόμουν "του καλού καιρού" επάνω!! Και έτσι όπως τους παρατηρούσα απ έξω (και όχι ως η gademissa που κοιμόταν μέσα στο όνειρο) έγινα «τούρκος». Μου ανέβηκε όλο το αίμα στο κεφάλι απ την τσατίλα, και ήθελα να αρπάξω την gademissa την κοιμωμένη από του ώμους, να την σηκώσω ψηλά και να ουρλιάξω έξαλλη κολλώντας τη μούρη μου στη μούρη της «τι κοιμάσαι μωρέεεε, ξύπναααααααααααα» για να ειδοποιήσει την αστυνομία και να τους συλλάβουν, αλλά δεν μπορούσα. Και όσο δεν μπορούσα τόσο έβραζα στο ζουμί μου, και σκεφτόμουν το λογαριασμό του ΟΤΕ που θα μουρθει και θα πάθω συγκοπή.



Τώρα αυτό το αγχωτικό όνειρο έχει να κάνει ή με το τηλέφωνο αυτό καθ αυτό, ή με τα μεθεόρτια και τη δύσκολη βδομάδα που ξεκινάει μετά το καθισιό, το αραλίκι, και την ξεκούραση των γιορτών, ή με το άγχος των κιλών που μπήκαν μετά το ασταμάτητο γουρούνισμα μπριζολών, αυγών, τσουρεκιών με μέλι από πάνω (μμμμμμμ-νιαμ-νιαμ!!!!), πατατών τηγανιτών, σαλατών χωριατικών (όλα σε –ών τα έβαλα αλλά δεν πειράζει) με μπόλικο λαδάκι και ψωμάκι για βούτες, παγωτών σοκολάτα, κανταϊφιών και άλλα, αχχχχχχ......

Μωρέ καλά και νόστιμα ήταν, αλλά τι τοθελα και τάφαγα όλα μαζί και έτσι λαίμαργα, τώρα που ζυγώνει τόσο επικίνδυνα το καλοκαίρι?



Πανάθεμάτο, θα κάνω μια βδομάδα να τα χωνέψω όλα αυτά και ένα μήνα να τα χάσω.....