Παρασκευή, Απριλίου 13, 2007

"Γιούργια" στη ζωή!





gademissa: Γιούπιιιιι

Blogger: Γιούπι?

gademissa: Γιούπιιιι, γιούπιιιιι

Blogger: Γιούπι γιούπι???

gademissa: Ε ναι ρε blogger! Πόσες φορές πρέπει να το πω για να το καταλάβεις? Γιούπιιιιι γιούπιιιιι........γιούπι γιάγια- γιούπι γιουπι γιάγια- γιουπι γούπι για- γιούπι για για- γιούπι γιααααα




Μωρέ τι αρρώστειες και σαχλαμάρες! Εγώ είμαι όχι περδίκι, όχι αρχιπέρδικα, αλλά η περδικάρα- της περδικάρας -ω!!!!! περδικαράρα

Και όχι μόνο αυτό. Μετά την ενδοκρινολόγο η οποία μου έγραψε διάφορους υπερήχους ρουτίνας αλλά «κατά τα άλλα, όλα» λέει «είναι μια χαρά», πήγα και στην καρδιολόγο έτσι προληπτικά. Βλέπεις η θυρορμόνη που παίρνω μπορεί να φέρει ταχυκαρδίες. Και λέω ας πάω και κει. Μέσα σ όλα τα καλά να πάρω κι άλλη χαρά.

Και πάω στην καρδιολόγο. Ήταν μια κυρία πολύ ευγενική και ήρεμη, περίπου 50 άρα που όμως είχε κάνει κάτι στα χείλη της. Μάλλον έβαλε σιλικόνη ή δεν ξέρω τι βάζουν, και ήταν φουσκωμένα και ακίνητα. Μιλούσε κανονικά αλλά τα χείλη της ήταν ακίνητα όπως οι εγγαστρίμυθοι.

Και με εξετάζει και μου λέει ότι όλα είναι καλά και να μην ανησυχώ, αλλά ας κάνω προληπτικά και έναν υπέρηχο στην καρδιά.

-Υπέρηχο στην καρδιά? Υπάρχει τέτοιο πράγμα? Πέρασα και τα 35 και όσο ναναι ανησυχώ. Μήπως είδατε κάτι που επιβάλει κάτι τέτοιο?

-Όχι καθόλου, αλλά επειδή βλέπω ότι δεν κάνατε ποτέ, καλό είναι να υπάρχει.

Φιουυυυυυυυυυυ

-«Να μην ανησυχείτε καθόλου» συνέχισε «είστε πολύ μικρή για στεφανιαία (ή κάτι τέτοιο μου είπε, δεν θυμάμαι) αλλά μεγάλη για πρωταθλητισμό» και χαμογέλασε επαγγελματικά.



Και μένω "στήλη άλατος". Τι ήταν αυτό που ξεστόμισε? Δεν μπορεί να είναι αλήθεια!!!!! Αυτά που γράφω στο blog μου, βγαίνουν αλήθεια? Πώς της ήρθε τέτοιο πράγμα στο μυαλό? Από πού σκέφτηκε αυτή τη λέξη "πρωταθλητισμός"? Ποτέ κανείς άσχετος που με βλέπει δεν μίλησε για πρωταθλητισμό. Άσε που μόνο ο στενός περίγυρός μου ξέρει για το άθλημα, οι υπόλοιποι άσχετοι, γνωστοί ή συνάδελφοι δεν το ξέρουν. Το όμορφο μυστικό μου δεν το χαραμίζω δεξιά και αριστερά. Και τέλος πάντων ακούγοντας αυτή την κουβέντα από το στόμα της ξύπνησε η gademissa μέσα μου.




Και αρχίζω

-Γιατί το λέτε αυτό? Ξέρετε, είμαι ήδη αθλήτρια και ας μη μου φαίνεται, και υπάρχει πιθανότητα να συμμετέχω και στο Πανελλήνιο.

Έμεινε σέκος η «ροφός». Με το στόμα ανοιχτό! ( ε καλά, όσο μπορούσε δηλαδή, με τα χείλη φούσκες που είχε). Πωπωπωωω πόσο μ αρέσει να εκπλήσσω τους ανθρώπους, και ειδικά αυτούς που με αντιμετωπίζουν σαν μια απ τη μάζα! Δεν μου συμβαίνει συχνά, αλλά όταν γίνεται είναι σκέτη ηδονή!

-Εγώ αστειευόμουν. Ηθελα απλώς να τονίσω ότι είστε μια χαρά. Τι αθλήτρια?
Με ρώτησε στο τέλος καχύποπτα.

Και άρχισα να της μιλάω για το άθλημα, και μέσα σ όλα της είπα ότι τα όνειρα δεν είναι μόνο για τους εφήβους, και ότι μετά τα 35 οι περισσότεροι σε έχουν ξεγραμμένο αλλά εγώ προσπαθώ να φέρω τις ανατροπές και διάφορα τέτοια. Και "λύθηκε" και αυτή και άρχισε να μου λέει τα δικά της, ότι έτσι είναι και μπράβο και διάφορα ενθαρρυντικά που όμως νομίζω ότι τα έλεγε περισσότερο για τον εαυτό της, αν κρίνω και από την «τεχνητά φτιαγμένη» φάτσα της. Αλλά επειδή δεν είχα όρεξη να ακούω τον πόνο της (είχα μεγάλη χαρά για να την ξοδέψω εκεί) ‘την έκανα’ γρήγορα.


Σήμερα δεν πήγα στη δουλειά και ετοιμάζομαι για 3 μερο ταξίδι.

Ήταν ένα ταξίδι που κανονίστηκε από γνωστούς, και όχι φίλους. Επειδή όμως είχα τις εξετάσεις και τα άγχητα με την υγεία, ένιωθα χάλια και δεν θα πήγαινα. Όμως με τη χαρά που πήρα τώρα, όχι μόνο θα πάω αλλά και θέλω να περάσω καλά. Και ας μην είναι καλοί φίλοι αλλά απλώς γνωστοί. Γκομενικό δεν παίζει αλλά δεν με νοιάζει. Εγώ θέλω απλώς να ξεφύγω, να αλλάξω παραστάσεις, να πώ άλλα πράγματα και να ακούσω άλλα, διαφορετικά από αυτά που βλέπω, λέω και σκέφτομαι κάθε μέρα. Μου κατσε καλά η φάση, πάνω στην χαρά και ταξιδάκι.

Άσε που νιώθω και όμορφη! Ενώ ένιωθα άσχημη, χοντρή και τελματωμένη, τώρα που πήγα κομμωτήριο και με βλέπω στον καθρέφτη, είμαι καλή ρε γαμώτω! Και νιώθω ότι λάμπω! Πήρα και ένα παντελόνι που μου πάει τρέλα!!! Με κάνει γκομενάρα "όχι αστεία"! Θα φορέσω και τα μαγκιώρικα τυπάδικα γυαλιά ηλίου που τα είχα τόσο καιρό στο ντουλάπι και



………. γιούργιααααααααααα στη ζωή!!!!! :-))))))))