Η Λουκία Φλαιμού στο «So, you think you can dance Loukia mou!»

Η ζωή της Λουκίας Φλαιμού (της γνωστής οικογενείας) πρίν τη συμμετοχή της στο γνωστό τηλεοπτικό σώου.




Κλασικοί διάλογοι των πλουσίων φιλενάδων της.


..... χμμμμμμμ

-Εμένα για δώρο οι γονείς μου θα μου πάρουν Μερσεντές.
-Εμένα Πόρς.
-Εμένα Φεράρι.
-Εμένα πακέτο, σε συσκευασία δώρου, και Πόρς και μίνι ελικόπτερο με πιλότο τον ‘Transporter’

ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!! (έκαναν οι υπόλοιπες με θαυμασμό και ολίγη ζήλια, γιατί δεν το σκέφτηκαν πρώτες αυτές).


....... χμμμμμμ


-εγώ είμαι 52 κιλά.
-εγώ 49.
-εγώ 46 .
-εγώ 45,5.
-εγώ 43.
-εμένα με έδειξε χτές η τηλεόραση σε ντοκιμαντέρ για τις ανορεξικές.

ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!


....... χμμμμ


-Το φόρεμά μου στο χτεσινό ντινέ ήταν μοναδική δημιουργία της Ντόνα Κάραν.
-Εμένα της Μαντόνα αποκλειστικά σχεδιασμένο για μένα .
-Εμένα της Βίβιαν Γουέστγουντ που είναι και οικογενειακή μας φίλη.
-Για το δικό μου συνεργάστηκαν αρμονικά, χωρίς σουσέλ ή μαλλιοτραβήγματα οι Ασλάνης, Κωστέτσος και Τσέλιος.

ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!


...... χμμμμ


-Εγώ το καλοκαίρι θα πάω κρουαζιέρα με το σκάφος της Αγγελοπούλου.
-Εγώ με του πρίγκιπα Χάρι της Νταιάνας.
-Εγώ με την πλεούμενη βίλα της Λάτση.
-Εγώ με το φουσκωτό του Σάκη Ρουβά.

ΑΑΑΑΑΑΑΑ-ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ Σάκηηηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(λαός και κΩλονάκι-
θέλουν Σάκη)



Γιατί η Λουκία Φλαιμού πήγε στο σόου.



Μια μέρα πριν καταθέσει η φιλιππινέζα της την αίτησή της, η Λουκία στοχαζόταν (!!???)

«Δεν με ζηλεύει καμία πλουσία φίλη μου. Τόσα λεφτά, τόσες γνωριμίες και να μην με ζηλεύει κανείς? Αυτό είναι αδικία. Αλλά και γιατί να με ζηλέψουν? Ολες είμαστε πλούσιες μέχρις εκεί που δεν πάει, όλες μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε και όποιον θέλουμε οπότε γιατί να αλληλοζηλευτούμε ? Όμως αν δεν μας ζηλεύει κάποιος τότε ποιος ο λόγος της ύπαρξής μας? Πηγαίνουμε στα χαϊλάτα μαγαζιά, στα χαϊλάτα ρεστωράν, στα χαϊλάτα θέρετρα και είμαστε πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι. Τα ίδια και τα ίδια πλουσιόπαιδα, που λόγω ελλείψεως κοινού κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να ζηλέψει ο ένας τον άλλο, αλλά και πάλι δεν γίνεται.

Ο ίσος στον ίσο τι να ζηλέψει? Άσε που στην προσπάθειά μας να αλληλοζηλευτούμε έχουμε φτάσει πολλές φορές στα άκρα. Πχ ποιά θα κάνει τις περισσότερες πλαστικές, ποιά θα κάνει τις περισσότερες παρτούζες, ποιά θα κάνει το ποιο εξτρίμ σπόρ και τρέμει κάθε φορά το φυλλοκάρδι μου όταν πλησιάζει η σειρά μου, ποιά θα πιεί τα περισσότερα σφινάκια-μπόμπες και θα επιζήσει, ποιά θα σνιφάρει όλο το σακούλι κόκας μέσα σε 3 ώρες, ποιά θα ρίξει τον Σάκη Ρουβά (αυτό και αν δεν είναι) και άλλα τέτοια. Έχουμε καταντήσει αηδία πια. Γι αυτό με λύπη μου παραδέχομαι ότι αφού για να ζούμε και να υπάρχουμε εμείς οι άεργες και αργόσχολες πλουσίες έχουμε ανάγκη να μας ζηλεύουν, τότε έχουμε ανάγκη τον ..... λαό.

Ναι, αυτόν τον φτωχό, βρωμίλικο, άξεστο, αγενή, ελεεινό, μπρουτάλ λαό τον έχουμε ανάγκη. Θέλουμε κάποιος να μας ζηλεύει, σε κάποιον πάνω να πατήσουμε, με κάποιον να παλέψουμε και να τον νικήσουμε, και δυστυχώς αυτός είναι ο λαουτζίκος, ο μπίθουλας. Γι αυτό και γω θα πάω στο «So you think you can dance». Για να νικήσω με κάθε τρόπο (ακόμα και λαδώνοντας) τον φτωχό, ανίκανο και αμόρφωτο λαό και να βγω η Πρώτη όλων, η Καλύτερη, η Θεά . Πωπωωωωω πόσο θα με ζηλεύουν οι πλούσιες φίλες μου τόοτεεεε, θα γίνω περιζήτητη στις γονοπαρέες, θα γίνω διάσημη σαν την Παρίς Χίλτον.

Γιατί αγάπη μου, ποιος ο λόγος να είσαι πλούσια και Φουσταν-ικά όμορφη αν δεν είσαι διάσημη και περιζήτητη? Αν δεν γίνεις κολλητή της Πάρις? Γιατί μη νομίζεις, είναι και αυτή εκλεκτική! Στον κύκλο της δεν μπαίνει ο κάθε τυχάρπαστος γόνος. Πρέπει να καταθέσεις τα διαπιστευτήριά σου. Πχ πόσες φορές σε συνέλλαβε η αστυνομία να σνιφάρεις και μόλις τους είπες το επίθετό σου σε χαιρέτησαν χιτλερικά και σούζα οι ένστολοι, πόσες φορές σε κυνήγησαν οι παπαράτσι και πόσες φορές τους χτύπησες, τους έβρισες ή τους έσπασες τη μηχανή, πόσες μερσεντές στούκαρες για το χαβαλέ, πόσους άστεγους έσπασες στο ξύλο για την πλάκα σου? και διάφορα τέτοια άσχετα.

Χρειαζόμαστε τον λαό. Τον έχουμε ανάγκη. Όλες οι πλουσίες τον θέλουμε αλλά δεν το παραδεχόμαστε ποτέ.

Είναι όπως όταν ξεκινάς για την δεξίωση και φοράς όλο χαρά τα Υβ Σεν Λωράν, Γκούτσι, Γκαλιάνο και εκεί διαπιστώνεις ότι όλες φοράν τα ίδια με μικρές παραλλαγές. Εκεί αγάπη μου οι επώνυμες μάρκες δεν μετράνε αφού όλες τις φοράν. Αν αντιθέτως τα βάλεις σε ένα πάρτι φτωχούληδων, τότε όλες οι λαϊκές θα σκάσουν από τη ζήλια τους, όλες θα θέλουν να τα ακουμπήσουν, να τα αγγίξουν για μία και μοναδική φορά στη ζωή τους. Ααααχχχχχ τότε μόνο έχεις αξία. Γι αυτό και στα κοσμικά πάρτι φιλανθρωπικών σκοπών βάζουμε και μερικές φτωχούλες μέσα. Για να σπάμε πλάκα. Για να τις χαζεύουμε έτσι όπως είναι έξω απ τα νερά τους, θαμπωμένες από την παρουσία μας.

Οταν πάμε σε πάρτι πλουσίων και είμαστε μόνο εμείς οι πλούσιοι βαριόμαστε του θανατά ρε γαμώτο, αφού όλους τους είχες δει 2 μέρες πριν σε άλλο πάρτι, και 4 μέρες πριν σε παράλλο. Αν όμως στο πάρτι είναι και το ‘Gala’, το “Life and Style”, το ΟΚ, το Ντάουν Τάουν, το Χαϊ ή το Αvanti και όλα αυτά, τότε μάλιστα. Τότε η εικόνα σου θα φτάσει μέχρι εκεί κάτω, στην μάζα του φτωχού λαού. Εκεί που θα σε ζηλεύουν. Εκεί που όλοι θα θαμπωθούν, θα σε θαυμάζουν, και το βράδυ πριν κοιμηθούν θα φαντασιώνονται ότι ζουν τη ζωή σου.

Πρέπει να πατήσουμε πάνω στον λαό. Μόνο τότε μια πλουσία γόνος αποκτά την ανώτερη αξία και δύναμη. Τότε μόνο θα την ζηλέψουν και οι πλούσιες λυκοφίλες της. Το αποφάσισα, θα πάω».



Ο αγώνας της Λουκίας



Η μαμά της στην αρχή δεν την άφηνε.

Μαμά : οι σχολές χορού άχρηστο παιδάκι μου θέλουν διάβασμα, πρωινό ξύπνημα στις 11, χορό, ιδρώτα. Και ο ιδρώτας ξέρεις πατικώνει το μαλλί και κατσιάζει το πρόσωπο. Αλλά και ο λαός με τον οποίο θα συναναστρέφεσαι μπορεί να σου κολλήσει καμιά αρρώστια........Αχ δεν μπορώ, θα λιποθυμήσω και μόνο που το σκέφτομαι ........ μπορεί η φτωχίλα να είναι κολλητική και να μας την κουβαλήσεις και στο σπίτι ............... μπορεί να γκαστρωθείς από κανέναν ξεβράκωτο και να έχουμε άλλα τράβαλα ...............αχ αχ μαυρίζουν όλα γύρω μου ............. ΟΧΙ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΩ Π-Ο-Τ-Ε

Λουκία: σκασίλα μου τι θα πεις, δε με νοιάζει, εγώ θα πάω και θα τα καταφέρω όπως τα κατάφερνα πάντα μέχρι τώρα.

-Αχ παιδί μου σαλεμένο! Τίποτα δεν κατάφερες μόνη σου. Πάντα εμείς τρέχαμε από πίσω σου. Μέχρι και στα κολλέγια που φοίτησες, αν δεν ήταν ο πατέρας σου να κάνει εκείνες τις παχυλές δωρεές, ακόμα στα νήπια θα ήσουν. Δεν το πήρες χαμπάρι ότι ακόμα συλλαβίζεις?

- ...............Αααααααααααααααααααα (τσιρίδα), θέλω να με ζηλεεύουυυυν ........... σνιφ ........... ουάααααααααααααααααααα (πιο τσιρίδα).

-Θα σε ζηλεύουν αν παντρευτείς τον Μπραβολέων της γνωστής εφοπλιστικής οικογενείας, οι οποίοι μας στείλαν και το προξενιό.

-Ιιιιιιιιιιιιιι, αυτόν τον πάνχοντρο? Αυτόν τον γέρο? Αυτόν τον λιγδιάρη? Αυτόν τον φαφούτη που απ την πολύ τη μάσα ξεχαρβάλωσαν τα δόντια του και πέσαν? Όοοοχιιιιιιιιιιι.

-Αχ κοριτσάκι μου αλλοπαρμένο, πρέπει να τον πάρεις γιατί αλλιώς είμαστε χαμένοι. Τα καράβια μας δεν πάνε καλά και θέλουμε άλλα 5 χρόνια μέχρι να βουλιάξουμε το επόμενο για να πάρουμε την ασφάλεια. Πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τόσες βίλες και δούλους που έχουμε να θρέψουμε?

-Βουλιάξουμε- καράβια- mammy???

-Μα φυσικά ! Από πού νομίζεις ότι ζούμε τόσα χρόνια, απ τα σαπιοκάραβα του αχαΐρευτου πατέρα σου?

-Ε τότε -σνιφ- ας το βουλιάξουμε φέτος.

-Η δική μας σειρά θα ρθεί σε 5 χρόνια. Φέτος είναι των Μακρυχέρηδων, του χρόνου των Βαρδομιχάληδων, του παραχρόνου των Μητσοφάνηδων και πάει λέγοντας. Εμείς οι εφοπλιστικές οικογένειες τα έχουμε βρεί μεταξύ μας και τα συμφωνήσαμε. Κάθε χρόνο θα βουλιάζει ο καθένας στη σειρά του ένα δικό του, μέχρι να κλείσει ο κύκλος σε 7 χρόνια, και φτου και απ την αρχή. Αν χαλάσουμε τη σειρά μπορεί να μας καταλάβει ο Τριανταφυλλόπουλος , ο Ευαγγελάτος ή η Νικολούλη και ποιός μας γλυτώνει μετά!

- .............. σνιφ ............. σνιφ ...............

- ................ εντάξει ζαβό μου κοριτσάκι?

- ............... ουαααααααααααα, θέλω να νικήσω τον λαόοοοοοοο, θέλω να με βλέπουν στο δρόμο και να με αναγνωρίζουυυυυν, να με δείχνουν με το δάχτυλο στα κρυφά και εγώ να χαμογελάω περήφανα και να έχω μούρη μέχρι εκεί παάνωωωωω ............. σνιφ..............να μαζεύονται σαν τα μυρμήγκια γύρω μου τα φτωχοκόριτσα για ένα αυτόγραφο και οι bodyguards μου να ανοίγουν δρόμο ............. θέλω να θέλουν να γίνουν εγώωωωω ............. ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

- Πείσμωσε η δαιμονισμένη! Έχε χάρη που είσαι μοναχοπαίδι. Αχ, μωρέ ας είχα το κουράγιο να χαλάσω το σώμα μου για να κάνω και άλλα παιδιά και θα σου λεγα εγώ. Τον μπούλο θα παιρνες σκατόπαιδο. Δε φτάνει που μου σαβούριασες το κορμί μια φορά, πας να με αποτελειώσεις τώρα.



Τελικά, αφού η μητέρα κατάλαβε το δράμα (και το πείσμα) της κόρης της, αποφάσισε να την αφήσει να συμμετέχει στο σόου χωρίς να της στερήσει το μηνιαίο επίδομα των 8000€ που της έδινε, και να συνδράμει όσο μπορεί με τα ‘μέσα που έχει’ στον αγώνα της κόρης της. Γιατί όπως της είπε και ο ψυχαναλυτής της «πρέπει να στηρίζουμε και να αγαπάμε τα παιδιά μας, και ας μας κάνουν τον βίο αβίωτο».




Και έτσι η Φλαιμού, μάζεψε τα μπουτάκια και τα άγαρμπα χεράκια της και πήγε στο σόου με σκοπό να κερδίσει




Και καταντήσαμε να βλέπουμε την Φλαιμού να χορεύει (λέμε τώρα) χλάτσα χλούτσα ξυπόλητη, φράπα φρούπα με τον παρτενέρ, χράπα χρούπα τον γραπώνει ή πέφτει πάνω του, και ο έρμος ο ταλαντούχος νέος κάνει ακροβατικά για την σηκώσει στην αγκαλιά του, και ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατήσει τα κοκαλάκια του στη θέση τους. Και εννοείται ότι σιχτιρίζει την ώρα και τη στιγμή που του βάλανε αυτό το σακί για παρτενέρ.


Όμως η κα Φλαιμού δεν υπολόγισε ένα πράγμα:

Ο λαός έχει τη δύναμη. Ο λαός ψηφίζει. Και ο λαός έχει νου και σκέψη .....................



Δεν ξέρω αν αυτά συμβαίνουν στη συγκεκριμένη Λουκία, αλλά ας τα έχει υπ όψην της η κάθε επίδοξη- πλουσία – Λουκία.